Sydney

Sydney en New South Wales zijn de bakermat van het moderne, blanke Australië. In 1770 zette Captain Cook als eerste blanke voet aan wal in Botany Bay, op ongeveer 15 kilometer ten zuiden van het huidige centrum van Sydney. Later werd hier een gevangenenkolonie gesticht waarnaar veroordeelden uit heel Engeland werden verscheept. De vroegere gevangenennederzetting aan de Stille Zuidzee is inmiddels uitgegroeid tot een dynamische, open metropool met meer dan vier miljoen inwoners.

De Greyhound bus bracht mij via de Harbour Bridge in het stadscentrum. Hier vandaan is het ongeveer 15 minuten met de trein naar de kamer van Arie en Shannon in Marrickville.

Ik ben uiteraard zeer blij met mijn ‘free accomodation’ met name als je bedenkt dat men normaal gesproken tussen $25-$45 per nacht betaalt in het centrum van de stad.

In mijn vorige verslag vermeldde ik: ‘dat ik op de proef werd gesteld wat betreft mijn smetvrees obsessie‘… ik zal mezelf even nader verklaren; de unit waar ik de komende tijd woonachtig ben, bestaat uit een kleine woonkamer, slaapkamer, douche, toilet en een keukentje. De beste manier om de woning te betreden is gewapend met een kakkerlakkenmepper, insectenverdelger en een gasmasker… Al mijn boodschappen heb ik uitgestald op het aanrecht…de koelkast is namelijk bezaaid met schimmel, bij het openen van deze bron met bacteriën komt er een niet aangename geur de ruimte in. Ik ben er tevens achter gekomen dat ik mijn allergie voor stof en huismijt nog niet ben overgroeid…:S

Maar een gegeven paard mag je niet in de bek kijken… dat zal ik dan ook zeker niet doen… Het is wederom prettig om een ruimte te hebben voor mezelf en wat geld te besparen… Ik voel me al een echte ‘Sydneysider’.

Mijn liefde voor bijzondere gebouwen en grote steden laat de adrenaline aardig door mijn aderen gieren mede omdat ik weet dat dit hier beloond gaat worden. Ik kijk er erg naar uit om deze metropool te ontdekken. Dit is één van de tot dusver geplande hoogtepunten van mijn trip.

Ik heb een pas aangeschaft waarmee ik gedurende een week, binnen een bepaalde zone met alle soorten openbaar vervoer kan reizen… op naar het de ‘highlights’ van de stad…!!

Het centrum van de ‘city’ ligt in de mooiste natuurlijke haven ter wereld. Aan de oostelijke zijde van de Circular Quay (vertrekpunt van alle ferry’s en trein/busstation) ligt op een vooruitgeschoven schiereiland het hoogtepunt van de stad namelijk het Sydney Opera House. Dit meestersbouwwerk dat meer dan $102 miljoen kostte is ontworpen door de Deense architect Jorn Utzon. Het heeft heel wat moeten doorstaan (politieke onenigheid, vertragingen, verschil in visie en ingehouden budgetten) voordat het daadwerkelijk geopend kon worden. In 1973 werd de eerste opera gehouden in het met 1.056.006 Zweedse tegels bezette theater.

Aan de westelijke zijde van Circular Quay verbindt de in 1932 gebouwde Harbour Bridge het Central Business District (CBD) met het noordelijke gedeelte van de stad.

Op het moment dat ik voorlangs het Opera House liep hoorde ik; ‘Hey Mirjan’, ik draaide me in de richting waar de stem vandaan kwam en daar stond mijn oud-klasgenoot van de opleiding fysiotherapie; Gijs de Waal. Op het gras van de Royal Botanic Gardens hebben we onder het genot van een drankje onze reis- en studieverhalen gedeeld… wat een toeval!!
Vervolgens moest hij richting het vliegveld om zijn reis te vervolgen van Nieuw-Zeeland naar Nederland.

Via de Botanic Garden ben ik naar Mrs. Macquaries Point gewandeld. Op dit punt is er een prachtig cityview op het CBD, het Opera House en de Harbour Bridge te aanschouwen.

Na ruim negen weken niet naar de kapper te zijn geweest, werd het weer eens tijd. In de eerder bezochte plattelandsdorpjes durfde ik het niet aan. Bij de kinky hairdresser ‘Yeah Hair Baby’ heeft mijn Engelse mannelijke kapper er weer enigszins model in weten te brengen.

In de avond ben ik via ‘the Rocks’ wat het oudste gedeelte is van de stad, de Harbour Bridge over gestoken op weg naar de wijk Kirribilli wat aan de noordelijke zijde ligt van de haven. Naast het huis van de Minister President ligt een platform in het water waar vandaan je wederom de prachtige skyline kan bezichtigen…ik wilde hier wachten tot de sunset maar helaas werd ik naar huis gestuurd door heftige regen- en onweersbuien.

Kings Cross is een wijk in Sydney die bestaat uit een bizarre cocktail van: drugs, backpackers, nachtclubs, daklozen, prostituees en misdaad. Het nachtleven schijnt er dagelijks fantastisch te zijn…

Het lijkt mij verstandiger als bescheiden boerenmeisje uit het gat Groot-Ammers om dit stadsdeel bij ‘daylight’ te bezoeken. Als jonge dame alleen heb je daar ’s nachts namelijk niets te zoeken tenzij je op zoek bent naar een bijbaantje… (Ik heb een werkvisum…hihi)

Via Potts Point waar een aantal marine schepen voor anker liggen:P:P (Harmon Rabb (JAG) was ‘dismisted‘…) ben ik naar het Domain en Hyde Park gelopen waar een ‘memorial’ staat voor de ANZAC soldaten en Captian Cook

Vervolgens heb ik mijn route vervolgd naar Martin’s place wat het hart is van het zakendistrict, het is tevens een uitstekende locatie om te winkelen…(wat in de meeste Australische steden goed is geregeld.) Ik ben de winkelstraat uitgelopen en kwam in Chinatown terecht.

De Chinese wijk wordt omringd door de Darling Harbour waar een levendige bedrijvigheid heerst. Als de stad je niet genoeg kan vermaken dan heeft deze area nog wat attracties voor je in petto, denk aan: musea, een circus, casino’s, ontelbare cafés, bioscopen en een aquarium.

In het jaar 2000 werden de Olympische Zomerspelen in Sydney georganiseerd. Als sportliefhebster kan ik het Olympisch Park natuurlijk niet links laten liggen. Het park is vrij groot en aangezien ik met de benenwagen ben heb ik de voor mij belangrijkste stadions bezocht.

Eerst ben ik richting het ‘Tennis Centre’ gewandeld, helaas werd de toegang mij ontzegd omdat er een ATP toernooi aan de gang was…op het moment dat ik ‘sneaky’ langs de courts wandelde, zag ik Serena Williams een balletjes in slaan ter voorbereiding op de finale die ze uiteindelijk heeft verloren.

Het hockeyveld waar onze Nederlandse mannen het goud behaalde ligt ten westen van de tennisvelden. Vanwege de gratis toegang ben ik hier even binnen gestapt en toen op weg naar het ‘Aquatic Centre’ waar Inge de Bruijn zich van haar beste kant liet zien.

(De volleybalwedstrijden werden afgehandeld in het Entertainment Centre in Darling Harbour. Deze heb ik niet meer bezocht… ik heb de afgelopen jaren genoeg indrukwekkende sporthallen gezien…)

Als kers op de slagroomtaart heb ik een guided-tour gedaan door het ANZ Stadium waar de opening- en sluitingsceremonie plaats vond. Het stadion wat tijdens ‘the Olympics’ een capaciteit had van 110.000 bezoekers is na het evenement verkleind naar 80.000 zitplaatsen (gemaakt van gerecyclede Coca-Cola flessen) om het een wat knussere uitstraling te geven…!

Na alle ins en outs te hebben gezien in en rondom het stadion kregen we de mogelijk om op het ‘echte’ Olympische podium te stappen wat toch wel een bijzonder gevoel gaf (met name als ik bedenk wie mij allemaal voor gingen (een paar duizend toeristen en…)!

De Olympische vlam is omgebouwd tot een fontein. Rondom de fontein is er een ‘Street of Fame’ met alle medaillewinnaars waaronder een aantal landgenoten.

In de avond heb ik me wederom van mijn toeristische kant laten zien. Samen met half Azië heb ik een rondvaart gedaan met één van de ferry’s door de haven. Inmiddels heb ik het Opera House en de Harbour Bridge van alle zijden gezien. Toch blijven deze hotspots mijn aandacht trekken en gaat het niet vervelen.

De Blue Mountains behoren tot de meest bezochte bezienswaardigheden van Australië. De blauwe bergen liggen ongeveer twee uur reizen (met de trein) ten noordwesten van Sydney.

De oliepartikeltjes van de eucalyptusbomen zorgen voor een bijzondere nevel die het licht breekt en de bergen zo in een blauwe waas hult (vandaar de naam).

In het op 1000 meter hoog gelegen Katoomba (waar het in de winter wel eens sneeuwt) heb ik de trein verlaten. Dit is één van de toeristische dorpjes in de Blue Mountains. Vlakbij het plaatsje bevindt zich de hoofdattractie, de rotsformatie Three Sisters (Nee Jep; niet de 3 gezusters of de 6 uhmm…oren;)).

Een absoluut hoogtepunt is de tocht met een ultramoderne kabelbaan Scenic Skyway, die 300 meter boven een ravijn langs de Katoomba Falls zweeft. Via een Cliff-track heb ik mijn route vervolgd naar het Echopoint. Hier vandaan had ik een magisch uitzicht over de rotsen en bergen die van een blauwe waas in een grote grijze muur veranderden met zware buien.

Bondi Beach is één van de oostelijke stranden en bevindt zich op nog geen acht kilometer van het CBD. In 2000 vonden hier de Olympische beach volleybalwedstrijden plaats. Na een bezoek gebracht te hebben aan dit prachtige strand heb ik in de avond af gesproken met mijn achternicht Esther. Zij is sinds afgelopen woensdag in het land om stage te gaan lopen aan de Universiteit van Sydney. Samen hebben we (jawel) een hamburger gegeten in één van de vele restaurantjes in het centrum van de city. Na vervolgens wat oude koeien/herinneringen te hebben opgehaald en een stadswandeling, kwamen we tot de conclusie dat we nodig een familie reünie moeten organiseren…

Op mijn laatste volle dag in de stad heb ik gepicknickt in het park. Met uitzicht op de Harbour Bridge, Opera House, CBD en het huis van de minister president waar prins William aan het lunchen was heb ik mijn citytrip afgesloten.

Arie, Shannon en Rhonda zijn terug gekomen naar het appartement…inmiddels hebben ze de koelkast schoon gemaakt. Morgenochtend stappen Arie en Shannon op het vliegtuig om sfeer te gaan proeven in Europa.
Als bedankje zijn we vanochtend (typisch Australisch) uit ontbijten gegaan…

In maart heb ik nog een stop-over in de stad vanuit Fiji voor een aantal dagen. Dus als je denkt dat ik iets vergeten ben om te bezoeken dan hoor ik het graag!!

Al met al; het is een prachtige stad met veel verschillende gezichten en culturen. Er is genoeg te zien en te doen om een week of langer zoet te blijven.

De inwoners zijn erg behulpzaam, direct en open. Zo worden er levensverhalen gedeeld in de trein, jampotten open gedraaid op straat, telefoonnummers uitgewisseld in de bus en wanneer ik weer eens sta te klungelen met mijn citymap komen ze naar me toegesneld om de juiste richting te wijzen.

HAMBURGER TOP 3:
1. Port Macquarie
2. Sydney
3. Newcastle

Inmiddels ben ik veilig geland in…

Dikke, zweterige knuffels en hele warme groetjes,

Xoxo Mirjan

P.s.-jes:

* Iedereen wederom bedankt voor alle leuke, lieve reacties en berichtjes!!!

* Ik mis jullie allemaal gigantisch en de Hollandse lekkernijen… ik verlang naar salmiaklollies, drop, loempia met pindasaus en smillies bij de Leo’s!!

* Mevrouw Jo Linscheer: Wat ontzettend leuk dat u mij helemaal in Amerika volgt!! Ik hoop dat alles goed met u gaat!?

* Siempie: Volgend jaar gaan we samen schaatsen en als ik terug ben gaan we wat leuks doen;)!!

* Cor: Jammer dat ik dat niet wist van Lodewijk…maar ik vond Newcastle vrij ‘boring’ dus blij dat ik daar niet te lang ben blijven plakken!!

* Marije: Ik heb de foodcourts gevonden:P:P:P!! Hoe gaat het afstuderen?! Waar ik nu zit is het 38 graden…pff en er blaast een warme blower continue in mijn face…(wind)

* Jaco en Joke: Ik heb Esther ontmoet en het was super gezellig!! Wat een leuke meid…!! Waarschijnlijk zien we elkaar weer in maart!!

Roel & Wil: Ja heel fijn die gastvrije Ozzies/Nederlanders;)!! Welke dorpjes hebben jullie aangedaan voor Sydney?!

* Angelique: Nog een paar maandjes en je zit in het warme Singapore dus geniet maar van de kou;)!!

* Hanneke: ik verlang naar je pedicure kwaliteiten!! Je kan er heel wat afsnijden denk ik;):P

* R&R: Af en toe word ik die backpackers wel goed zat!! Het is erg afhankelijk in welke plaats ik zit!! In de grotere steden zijn ze wel asociaal!! Ik ben mijn garderobe ook meer dan zat!! Dus dat wordt shoppen over 2,5 maanden!! Ik kijk uit naar jullie N-Z tips, slakkies:P!!

* Janneta: Wat heb je een mooie buik!!

* Roos: Ik eet soms saus…dat is al een vooruitgang hé!! Als het maar warm is;)!! Maar ik mis mijn eigen bed ook wel heel erg!!