Krabi, Ko Lanta en Ko Phi Phi

Sawadee vrienden, familie, kennissen en collega's,

Mijn laatste reisverslag van mijn worldtrip... Mijn laatste dagje in het bloedhete Thailand breng ik door in een internetcafe met airconditioning...:P Dat is namelijk de enige locatie naast het strand waar het uit te houden is in deze broeikas!

Ik kijk er naar uit om jullie allemaal weer te zien en te spreken! Hopelijk tot snel maar hieronder de 'bezigheden' van afgelopen tijd:

Vanuit Phnom Pehn ben ik via Bangkok naar Krabi gevlogen wat in het zuiden van Thailand aan de Andaman Zee is gelokaliseerd.

Krabi heeft bijna 90.000 inwoners en staat bekend als vertrek- en aankomstpunt van en naar de vele eilanden voor de kust. Aangezien ik geen idee heb naar welk eiland ik wil heb ik eerst een aantal dagen in dit met Phnom Pehn vergeleken rustige stadje doorgebracht.

Op mijn tweede dag in Thailand krijg ik een berichtje op mijn Facebook van Collette die ik in Nieuw-Zeeland heb leren kennen. Ze is zojuist met een cultuurshock aangekomen in dit continent en heeft geen idee wat ze moet gaan doen.

Ik heb haar uitgenodigd om naar Krabi te komen en vervolgens hebben we samen een plan gemaakt voor de laatste week van mijn trip. Het rondreizen en slepen met mijn bagage (vier tassen) ben ik inmiddels aardig zat. We hebben besloten om naar Ko Lanta te gaan.

Dit overwegende Islamitische eiland is 32 kilometer lang en 8 kilometer breed en staat bekend als relaxt vakantieoord. Op 1 mei is het ‘low season’ begonnen. In de plaats van 60 euro betalen we 15 euro per nacht voor een ‘honeymoonsuite’ bungalow welke nog geen 100 meter bij het strand vandaan is verwijderd.

Deze laatste week staat in het teken van: lekker lazzy zijn, bij bronzen, zandkastelen bouwen, zonsondergang aanschouwen, weg sprinten voor de kwallen, krabbetjes observeren, vooral geen tassen verslepen en af en toe poedelen in het warme zeewater (32 graden).

In ons super de luxe (voor een backpacker) resort kunnen we voor een habbekrats ons ontbijt (chocolade pannenkoek, met fruitbordje en een ananasjuice), lunch (garnalen tempura) en diner (iets Aziatisch) nuttigen waardoor we ons niet genoodzaakt voelen om van het resort af te gaan behalve om mijn chocolade voorraad bij te vullen.

Ons favoriete en enige strand waar we op het eiland zijn geweest is ‘Long Beach’. De naam zegt het al, dit strand is erg lang. Om me vast voor te bereiden voor ‘de Ammerse wandelclub’ die ik heb opgericht, loop ik iedere dag gewapend met zonnebrandcrème, i-pod en een flesje water dit drie kilometer lange strand op en neer.

Ondertussen overdenk ik mijn ervaringen van de geweldige reis die ik achter de rug heb. Voor mij is de tijd werkelijk waar gevlogen. Ik kan me nog zo goed herinneren dat ik op Schiphol afscheid nam van mijn familie zes maanden geleden.

Als strandliefhebster (lees: turkooizen zeewater en wit strand) ben ik aan mezelf verplicht om naar het eiland Ko Phi Phi Don te reizen. Dit eiland ligt op ruim een uur varen van Ko Lanta vandaan en is de film ‘The Beach’ met Leonardo DiCaprio opgenomen. Samen met mijn roommate heb ik een bezoek gebracht aan dit overtoeristische vakantieoord.

Op de laatste volle dag op Ko Lanta hebben we een scooter gehuurd en zijn we over het eiland heen getuft en heb ik de laatste souvenirs aangeschaft zodat ik straks hopelijk weer word geaccepteerd in Nederland.

Inmiddels heb ik mijn tas weer kunnen reorganiseren en is mijn garderobe aardig uitgedund om de souvenirs naar het Kikkerland te kunnen transporteren.
Dat wordt straks lekker shoppen in Nederland…

Op het moment van schrijven ben ik weer terug in Krabi. De komende 24 uur staan in het teken van vliegtuigen en airports…vanavond om 19.10 uur vlieg ik van Krabi naar Bangkok om vervolgens om 00.45 uur van Zaterdag op Zondag nacht het vliegtuig te nemen naar Londen. Hier moet ik vijf uur wachten voor mijn airplane naar Amsterdam waar ik hopelijk om 14.00 uur Nederlandse tijd aankom.

Maar na al de herinneringen en vrienden welke ik de afgelopen zes maanden heb gemaakt is het dit dubbel en dwars waard.

Het programma voor de komende week:
- Wennen aan de Europese temperaturen
- Zoveel mogelijk vrienden en familie wederzien
- Na 10 weken weer eens naar de kapper
- APK-tje bij de Fysio
- Beginnen met werken
- Mijn tas in pakken voor mijn volgende trip… Zondag 16 mei vlieg ik voor 10 dagen samen met (tante) Marieke naar New York en Washington D.C. ter ere van het behalen van mijn diploma! Bedankt alvast Kees en Marieke!!

Nu hopen dat de vulkaan in Ijsland zich een beetje koest houdt en dat iedereen blijft werken bij British Airways…duimen maar met z’n allen!!

Tot snel allemaal hopelijk!!

Lieve groetjes voor de laatste keer!

Globetrotter Mirjan

P.s.-jes:

* Iedereen bedankt voor het volgen van mijn website het afgelopen halve jaar!! Ik heb iedere keer met plezier en soms zelfs met tranen (van het lachen) achter de computer gezeten om jullie lieve en leuke reacties te lezen! Super!

* Kristel en Joy: Ik zie jullie over een maandje…dan zijn de rollen omgedraaid!

* Buurtjes: zorgen jullie dat het Achterland er een beetje mooi bij ligt al ik thuis kom;):P!

* Renee: Ik heb zeker geen spijt van Z-O Azië!! Ga hier in de toekomst weer terug keren waarschijnlijk als de temperatuur een beetje gedaald is…pff! Relaxed een vakantie adres in Porto;):P! Één van de weinige landen waar je nog niet geweest bent…

* Roos, Mariska, Hanneke en Kimpie: tot Maandag bij de lunch!! Gezellig!!

* Ine: Leuk als jullie langs komen in het Achterland! Ben erg benieuwd naar al Minke haar stories!

* Sanne: Ik kom snel langs op het Fortuynplein om je nieuwe paleisje te bewonderen:P!!

* Roel en Wil: Nogmaals jullie zijn van harte welkom voor de appeltaart in combinatie met de foto’s!! Ik leef al uit naar een potje Presidenten!! Hopelijk hebben jullie een fijne vakantie gehad!?