Cambodja
Door: Mirjan
Blijf op de hoogte en volg Mirjan
28 April 2010 | Cambodja, Phnom-Penh
‘Sursdy’!!
De laatste twee weken van mijn trip zijn alweer aangebroken. Wat is de tijd snel gegaan en wat heb ik tot dusver onvergetelijke avonturen opgedaan en geweldige mensen ontmoet.
Iedereen wederom weer bedankt voor het volgen van mijn stories!! Hieronder de bevindingen van de afgelopen tijd!!
Cambodja ligt ten zuiden van Laos en ten oosten van Thailand. Het land heeft ruim 15 miljoen inwoners en de nationale munteenheid is riel, terwijl er overwegend met de US $ wordt betaald. De geschiedenis van dit Derde Wereldland wordt beschreven als de gelijknamige film; ‘The good, the bad and the ugly’.
In het kort: de jonge jaren (<3de eeuw) van het Khmer imperium waren goed, na de 13e eeuw gaan de buurlanden territoria afsnoepen (the bad) en het land is nog steeds aan het bekomen van de burgeroorlog in de 20ste eeuw (ugly).
Vanuit Vientiane (Laos) is het ruim drie uur vliegen met een tussenstop in Savannakhet naar Siem Reap (Cambodja). Hier aangekomen om 9.00 uur in de morgen merk ik direct dat het nog warmer en benauwder (42 graden) is dan in Laos. Na het regelen van mijn visum ben ik met de taxi naar mijn guesthouse gegaan.
Siem Reap heeft 158.000 inwoners en ligt in het noordwesten van Cambodja. Inmiddels is dit charmante stadje, dat wordt gekarakteriseerd met Franse shops, boomomringde boulevards en een slingerende verlichte rivier, uit gegroeid tot toeristische trekpleister vanwege het nabij gelegen ‘Achtste wereld wonder’; ‘de Tempels van Angkor‘.
Tijd voor geschiedenis…!
De tempels van Angkor waren het middelpunt in het Cambodjaanse Khmer imperium. Tussen de 9e en 13e eeuw wordt er gebouwd aan een tempel welke uitstijgt in zijn soort, formaat, symmetrie en style. De Angkor Wat is werelds grootste heilige gebouw ooit gemaakt en staat op de lijst van UNESCO Werelderfgoed.
De honderden tempels die op dit moment nog te aanschouwen zijn, waren het centrale punt van het politieke, sociale en religieuze centrum van een gemeenschap wat reikte van Myanmar (Birma) tot Vietnam met een populatie van ruim één miljoen volgelingen. London is in die tijd een stadje met 50.000 inwoners.
Met de zadelpijn van mijn vorige fietstocht nog in m’n bips, heb ik wederom een fiets gehuurd. Dit omdat de afstanden tussen de tempels niet te overbruggen zijn met de benenwagen in deze barre omstandigheden hiernaast wil ik het geld voor een tuk tuk besparen…
Mijn alarm gaat af om 4.45 uur, ik wil namelijk voor zonsopgang bij de tempels van Angkor zijn welke ruim 6 kilometer zijn verwijderd van het centrum van Siem Reap.
Door het kopen van mijn entree pas voor één dag ($20) , heb ik het recht om alle tempels (ruim 80 in dit gebied) te bezoeken.
Één van de hotspots voor sunrise is de door Suryavarman II gebouwde Angkor Wat. Ik zal jullie alle betekenissen en gedachtes achter deze tempel besparen. Ik kan wel vertellen dat mijn adem even stokte bij het zien van dit gigantische bouwwerk in combinatie met de opkomende zon.
Na het bezichtigen van deze ‘moeder’ van de tempels heb ik mijn barrel gepakt (welke nog oncomfortabeler is dan mijn gare fietsje van het CIOS) en ben ik begonnen aan het 17 kilometer lange ‘small circuit’. Vergezelt door apen, eekhoorns en ossen welke wannabee rendieren wilde zijn…(?) ben ik via de indrukwekkende, met muren omringde ’city’ van Angkor Thom, aangekomen bij een andere bekende tempel; de Ta Prohm.
Deze is niet heel bekend qua historie, het bijzondere aan deze tempel is dat de natuur zijn vrije loop is gegaan en is vergroeid met dit Boeddhistische bouwwerk. Hiernaast is deze ’wat’ terug te zien in films als Indiana Jones, Two Brothers en Tomb Raider.
Rond 10.00 uur heb ik het kleine circuit erop zitten (+ ruim drie liter water gedronken) en heb ik besloten om het grote circuit van 26 kilometer mee te pakken. Ik weet niet hoe sommige mensen hier een week door kunnen brengen…(dit moeten de archeologen zijn geweest.) Om 14.00 uur heb ik beide circuits uitgefietst en een groot aantal van de tempels beklommen.
Phnom Penh ligt op ruim vijf uur rijden met de luxe minibus, waar ik een ticket voor heb aangeschaft. Achteraf ben ik blij toe dat ik hier wat meer geld aan heb uit gespendeerd… De route dwars door het arme binnenland van Cambodja staat bekend om de vele ongelukken die hier dagelijks gebeuren en is bezaaid met verkeer (denk aan: vee, fietsen, tuk tuk’s, vrachtwagens, paard en wagen etc).
Mijn driver weet zich daar zeer goed doorheen te manoeuvreren wat af en toe voor ‘billen knijpende’ momenten zorgt. Na bijna twee keer een koe in een karbonade te veranderen waardoor mijn buurvrouw van haar stoel werd gelanceerd komen we aan in de drukke hoofdstad. Dat is wennen na het relaxte Siem Reap…
Phnom Penh heeft 1,5 miljoen inwoners en ligt in het zuiden van het land. Wanneer ik deze stad in een aantal woorden zou moeten omschrijven dan zou dit het volgende zijn: chaotisch, stressvol, bloedheet, geen verkeersregels, arm, vriendelijk, onhygiënisch en druk.
‘Phnom Penh has been to hell and back’ wordt hier over de stad gezegd en na vandaag kan ik dat beamen. Het is sinds de burgeroorlog onder het regime van Pol Pot uit een diep dal aan het klimmen waardoor er zich enigszins een Westers straatbeeld ontwikkelt.
Samen met mijn medepassagier van de minibus, Ramneet uit ’the Big Apple’ heb ik afgesproken om naar de gruwelijke ’Killing fields of Choeung Ek’ te gaan. Aangezien we er allebei erg tegen op kijken om naar deze ’toeristische locatie’ te gaan, is het fijn om met iemand te zijn waarmee ik het kan delen.
Welkom geheten door de witte stupa (een religieus monument met Boeddhistische relikwieën) met 9000 mensenschedels komen we aan op deze lugubere plaats. Tussen 1975 en 1978 zijn hier onder leiding van de ‘Rode Khmer’ ruim 17.000 mannen, vrouwen en kinderen op verschrikkelijke wijze geliquideerd en in één van de 129 massagraven geworpen.
De gedachte van de ‘Khmer Rouge’ was om alle intellectuelen met maar enige invloed in het land of intelligentie te executeren en een ‘back to basic’ agrarische gemeenschap te creëren. Iedereen die zich verzette tegen dit beleid stond hetzelfde lot te wachten. Ruim 2 miljoen mensen hebben de dood gevonden als direct resultaat van de Rode Khmer.
Met vrolijk spelende schoolkinderen op de achtergrond, rond te lopen over deze locatie en mensen beenderen te bezichtigen karakteriseert het Cambodja van nu.
Na het bezoeken van het museum en langs de massagraven en de ‘killing tree’ te zijn gewandeld, waar de kinderen het licht uit hun ogen werd geslagen om kogels te besparen, hebben we ons terug naar de stad laten brengen…wat een indrukwekkende en treurige omgeving!
Het is sowieso een raar idee dat veel 40+-ers enige connectie hebben gehad met deze gruweldaden en nu functioneren in deze maatschappij. In de tijd van de oorlog was het: ‘to kill or getting killed’ en lang niet alle misdadigers zijn vervolgd.
In de begin van de jaren ‘90 komt er een einde aan de oorlog. In 1998 wordt de leider (een schoolmeester) van de Choeung Ek Killing fields gevangen genomen en bekend schuld na het zien van de gruwelijke foto’s wat onder andere hij zijn landgenoten heeft aangedaan.
Vandaag de dag laat nog steeds de sporen zien van deze horror periode.
In de middag zijn we heel tegenstrijdig naar de Spa gegaan waar we relatief goedkoop een drie uur durende ‘Harmony’ behandeling met sauna, bodyscrubs en massages hebben ondergaan.
Naast alle gruwelverhalen kent deze stad een zeer kleurrijk verleden. Onderleiding van koning Sihanouk was Phnom Penh de ‘Pearle of Asia’ in de jaren ‘60. Door mijn privé tuk tuk / moto driver, die mij iedere ochtend staat op te wachten of ik ergens naar toe wil, word ik gedropt bij het Royal Palace. Samen met Ramneet heb ik een bezoek gebracht aan dit prachtige, in typische Khmer style gebouwde complex. Vervolgens heb ik mijn culturele plicht vervuld door het bezichtigen van het Nationale museum.
Na het middag uur is het te warm om buiten rond te lopen en hebben we een film gekeken in de airco.
De high- lowlights van Phnom Penh heb ik nu bezocht op eentje na. In de tijd van het regime van Pol Pot is er een school in de stad omgebouwd tot gevangenis genaamd Security Prison 21 (S-21). Vandaag de dag is dit een museum waar alles zo gelaten is zoals het was. Ik heb me laten vertellen dat dit musea is behangen met schokkende foto’s van slachtoffers welke ter dood werden gemarteld. In het begin van 1977 waren dit 100 slachtoffers per dag. Ik ben er alleen langs gereden.
Van Phnom Penh heb ik de bus gepakt naar het op 230 kilometer zuidelijk gelegen kustplaatsje welke grenst aan de Golf van Thailand; Sihanoukville. Het is tijd om even te ‘chillen’ en de drukte te ontvluchten van de hoofdstad.
Mijn guesthouse is slecht 100 meter verwijderd van het met beachtentjes bezaaide strand.
Van relaxen is niet echt sprake; om de vijf minuten krijg ik manicure- massagebehandelingen, fruit, armbandjes en zonnebrillen aangeboden. Op het strand wordt veel gebedeld door landmijnslachtoffers. Wat wederom voor tegenstrijdige gevoelens zorgt.
In de avond raak ik aan de praat met één van de obers van mijn vakantieoord. Hij is 29 jaar en werkt 13 uur per dag en zeven dagen per week. Hij verdient $100 per maand en moet zijn gezinnetje met twee kinderen hiervan onderhouden. Wat moet het oneerlijk voor hem zijn dat net afgestudeerde backpackers zijn maandloon hier in drie dagen uitgeven…
De volgende dag heb ik wederom genoten van het prachtige strand en het bloedhete weer. Hiernaast heb ik de locale economie even goed gestimuleerd…
Dit is de enige locatie waar het in de middag tussen 12.00 en 17.00 uur uit te houden is zonder airconditioning.
Inmiddels ben ik weer in de hoofdstad, morgen vlieg ik naar Thailand om de laatste week van mijn trip hier door te brengen.
Cambodja is een prachtig land, de historie is heel erg uiteenlopend en treurig, de mensen zijn zo gigantisch vriendelijk ondanks wat ze allemaal mee hebben gemaakt. Maar achter iedere lach schuilt nog een traan! Het is wederom een land waar ik ooit weer eens naar terug wil keren. Ik heb nog zoveel gedeeltes van met name het mooie binnenland niet gezien!
Voor iedere avonturier die niet van luxe houdt maar van een rijke cultuur en natuur met strand is dit de ideale vakantie bestemming!!
Juab Shania th’ngay kroa-y en veel liefs,
Mirjan ‘Idiana’ de Vos
P.s-jes:
* Hoe is de feestweek en mis ik nog iets?! Ik word graag op de hoogte gehouden van alle roddels en nieuwe koppeltjes:P;)!!
* Marjorie en Tijmen: Wat leuk dat jullie mij volgen!! Hopelijk gaan jullie ook naar Cambodja!? Hebben jullie geen last gehad van de aardbeving in China?! Geniet van jullie reis!! Hebben jullie ook een waar ben jij?!
* Trudy: Geniet van de VS!! Is Wendy nog naar Istanbul gegaan? En dit is een andere Mustafa…hihi!!
* Geurt: Bij deze bent u van harte uitgenodigd om een keertje de foto’s te checken!! Dat moet Minke ook maar mee want ik ben ook heel benieuwd naar haar foto’s!! Hier heb ik echt het idee dat ik in een broeikas zit!!
* Annemieke: Hoe waren de visjes?! Heeft Hanneke alles binnen kunnen houden ondanks het lachen?!
* Teus & co.: Ik kijk uit naar de appeltaart…!! Die van hier kan niet aan die van jullie tippen!!
* Jantine: Ik ben weer helemaal fris en fruitig;)!! Weet je zeker dat ik moet gaan zingen voor de jongens?! Je weet hoe mijn zangkwaliteiten zijn;):P!!
* Rosemarie: Ik check nu ieder bed voordat ik er daadwerkelijk in ga liggen;)! Dus wat dat betreft ben ik een held op sokken…
De laatste twee weken van mijn trip zijn alweer aangebroken. Wat is de tijd snel gegaan en wat heb ik tot dusver onvergetelijke avonturen opgedaan en geweldige mensen ontmoet.
Iedereen wederom weer bedankt voor het volgen van mijn stories!! Hieronder de bevindingen van de afgelopen tijd!!
Cambodja ligt ten zuiden van Laos en ten oosten van Thailand. Het land heeft ruim 15 miljoen inwoners en de nationale munteenheid is riel, terwijl er overwegend met de US $ wordt betaald. De geschiedenis van dit Derde Wereldland wordt beschreven als de gelijknamige film; ‘The good, the bad and the ugly’.
In het kort: de jonge jaren (<3de eeuw) van het Khmer imperium waren goed, na de 13e eeuw gaan de buurlanden territoria afsnoepen (the bad) en het land is nog steeds aan het bekomen van de burgeroorlog in de 20ste eeuw (ugly).
Vanuit Vientiane (Laos) is het ruim drie uur vliegen met een tussenstop in Savannakhet naar Siem Reap (Cambodja). Hier aangekomen om 9.00 uur in de morgen merk ik direct dat het nog warmer en benauwder (42 graden) is dan in Laos. Na het regelen van mijn visum ben ik met de taxi naar mijn guesthouse gegaan.
Siem Reap heeft 158.000 inwoners en ligt in het noordwesten van Cambodja. Inmiddels is dit charmante stadje, dat wordt gekarakteriseerd met Franse shops, boomomringde boulevards en een slingerende verlichte rivier, uit gegroeid tot toeristische trekpleister vanwege het nabij gelegen ‘Achtste wereld wonder’; ‘de Tempels van Angkor‘.
Tijd voor geschiedenis…!
De tempels van Angkor waren het middelpunt in het Cambodjaanse Khmer imperium. Tussen de 9e en 13e eeuw wordt er gebouwd aan een tempel welke uitstijgt in zijn soort, formaat, symmetrie en style. De Angkor Wat is werelds grootste heilige gebouw ooit gemaakt en staat op de lijst van UNESCO Werelderfgoed.
De honderden tempels die op dit moment nog te aanschouwen zijn, waren het centrale punt van het politieke, sociale en religieuze centrum van een gemeenschap wat reikte van Myanmar (Birma) tot Vietnam met een populatie van ruim één miljoen volgelingen. London is in die tijd een stadje met 50.000 inwoners.
Met de zadelpijn van mijn vorige fietstocht nog in m’n bips, heb ik wederom een fiets gehuurd. Dit omdat de afstanden tussen de tempels niet te overbruggen zijn met de benenwagen in deze barre omstandigheden hiernaast wil ik het geld voor een tuk tuk besparen…
Mijn alarm gaat af om 4.45 uur, ik wil namelijk voor zonsopgang bij de tempels van Angkor zijn welke ruim 6 kilometer zijn verwijderd van het centrum van Siem Reap.
Door het kopen van mijn entree pas voor één dag ($20) , heb ik het recht om alle tempels (ruim 80 in dit gebied) te bezoeken.
Één van de hotspots voor sunrise is de door Suryavarman II gebouwde Angkor Wat. Ik zal jullie alle betekenissen en gedachtes achter deze tempel besparen. Ik kan wel vertellen dat mijn adem even stokte bij het zien van dit gigantische bouwwerk in combinatie met de opkomende zon.
Na het bezichtigen van deze ‘moeder’ van de tempels heb ik mijn barrel gepakt (welke nog oncomfortabeler is dan mijn gare fietsje van het CIOS) en ben ik begonnen aan het 17 kilometer lange ‘small circuit’. Vergezelt door apen, eekhoorns en ossen welke wannabee rendieren wilde zijn…(?) ben ik via de indrukwekkende, met muren omringde ’city’ van Angkor Thom, aangekomen bij een andere bekende tempel; de Ta Prohm.
Deze is niet heel bekend qua historie, het bijzondere aan deze tempel is dat de natuur zijn vrije loop is gegaan en is vergroeid met dit Boeddhistische bouwwerk. Hiernaast is deze ’wat’ terug te zien in films als Indiana Jones, Two Brothers en Tomb Raider.
Rond 10.00 uur heb ik het kleine circuit erop zitten (+ ruim drie liter water gedronken) en heb ik besloten om het grote circuit van 26 kilometer mee te pakken. Ik weet niet hoe sommige mensen hier een week door kunnen brengen…(dit moeten de archeologen zijn geweest.) Om 14.00 uur heb ik beide circuits uitgefietst en een groot aantal van de tempels beklommen.
Phnom Penh ligt op ruim vijf uur rijden met de luxe minibus, waar ik een ticket voor heb aangeschaft. Achteraf ben ik blij toe dat ik hier wat meer geld aan heb uit gespendeerd… De route dwars door het arme binnenland van Cambodja staat bekend om de vele ongelukken die hier dagelijks gebeuren en is bezaaid met verkeer (denk aan: vee, fietsen, tuk tuk’s, vrachtwagens, paard en wagen etc).
Mijn driver weet zich daar zeer goed doorheen te manoeuvreren wat af en toe voor ‘billen knijpende’ momenten zorgt. Na bijna twee keer een koe in een karbonade te veranderen waardoor mijn buurvrouw van haar stoel werd gelanceerd komen we aan in de drukke hoofdstad. Dat is wennen na het relaxte Siem Reap…
Phnom Penh heeft 1,5 miljoen inwoners en ligt in het zuiden van het land. Wanneer ik deze stad in een aantal woorden zou moeten omschrijven dan zou dit het volgende zijn: chaotisch, stressvol, bloedheet, geen verkeersregels, arm, vriendelijk, onhygiënisch en druk.
‘Phnom Penh has been to hell and back’ wordt hier over de stad gezegd en na vandaag kan ik dat beamen. Het is sinds de burgeroorlog onder het regime van Pol Pot uit een diep dal aan het klimmen waardoor er zich enigszins een Westers straatbeeld ontwikkelt.
Samen met mijn medepassagier van de minibus, Ramneet uit ’the Big Apple’ heb ik afgesproken om naar de gruwelijke ’Killing fields of Choeung Ek’ te gaan. Aangezien we er allebei erg tegen op kijken om naar deze ’toeristische locatie’ te gaan, is het fijn om met iemand te zijn waarmee ik het kan delen.
Welkom geheten door de witte stupa (een religieus monument met Boeddhistische relikwieën) met 9000 mensenschedels komen we aan op deze lugubere plaats. Tussen 1975 en 1978 zijn hier onder leiding van de ‘Rode Khmer’ ruim 17.000 mannen, vrouwen en kinderen op verschrikkelijke wijze geliquideerd en in één van de 129 massagraven geworpen.
De gedachte van de ‘Khmer Rouge’ was om alle intellectuelen met maar enige invloed in het land of intelligentie te executeren en een ‘back to basic’ agrarische gemeenschap te creëren. Iedereen die zich verzette tegen dit beleid stond hetzelfde lot te wachten. Ruim 2 miljoen mensen hebben de dood gevonden als direct resultaat van de Rode Khmer.
Met vrolijk spelende schoolkinderen op de achtergrond, rond te lopen over deze locatie en mensen beenderen te bezichtigen karakteriseert het Cambodja van nu.
Na het bezoeken van het museum en langs de massagraven en de ‘killing tree’ te zijn gewandeld, waar de kinderen het licht uit hun ogen werd geslagen om kogels te besparen, hebben we ons terug naar de stad laten brengen…wat een indrukwekkende en treurige omgeving!
Het is sowieso een raar idee dat veel 40+-ers enige connectie hebben gehad met deze gruweldaden en nu functioneren in deze maatschappij. In de tijd van de oorlog was het: ‘to kill or getting killed’ en lang niet alle misdadigers zijn vervolgd.
In de begin van de jaren ‘90 komt er een einde aan de oorlog. In 1998 wordt de leider (een schoolmeester) van de Choeung Ek Killing fields gevangen genomen en bekend schuld na het zien van de gruwelijke foto’s wat onder andere hij zijn landgenoten heeft aangedaan.
Vandaag de dag laat nog steeds de sporen zien van deze horror periode.
In de middag zijn we heel tegenstrijdig naar de Spa gegaan waar we relatief goedkoop een drie uur durende ‘Harmony’ behandeling met sauna, bodyscrubs en massages hebben ondergaan.
Naast alle gruwelverhalen kent deze stad een zeer kleurrijk verleden. Onderleiding van koning Sihanouk was Phnom Penh de ‘Pearle of Asia’ in de jaren ‘60. Door mijn privé tuk tuk / moto driver, die mij iedere ochtend staat op te wachten of ik ergens naar toe wil, word ik gedropt bij het Royal Palace. Samen met Ramneet heb ik een bezoek gebracht aan dit prachtige, in typische Khmer style gebouwde complex. Vervolgens heb ik mijn culturele plicht vervuld door het bezichtigen van het Nationale museum.
Na het middag uur is het te warm om buiten rond te lopen en hebben we een film gekeken in de airco.
De high- lowlights van Phnom Penh heb ik nu bezocht op eentje na. In de tijd van het regime van Pol Pot is er een school in de stad omgebouwd tot gevangenis genaamd Security Prison 21 (S-21). Vandaag de dag is dit een museum waar alles zo gelaten is zoals het was. Ik heb me laten vertellen dat dit musea is behangen met schokkende foto’s van slachtoffers welke ter dood werden gemarteld. In het begin van 1977 waren dit 100 slachtoffers per dag. Ik ben er alleen langs gereden.
Van Phnom Penh heb ik de bus gepakt naar het op 230 kilometer zuidelijk gelegen kustplaatsje welke grenst aan de Golf van Thailand; Sihanoukville. Het is tijd om even te ‘chillen’ en de drukte te ontvluchten van de hoofdstad.
Mijn guesthouse is slecht 100 meter verwijderd van het met beachtentjes bezaaide strand.
Van relaxen is niet echt sprake; om de vijf minuten krijg ik manicure- massagebehandelingen, fruit, armbandjes en zonnebrillen aangeboden. Op het strand wordt veel gebedeld door landmijnslachtoffers. Wat wederom voor tegenstrijdige gevoelens zorgt.
In de avond raak ik aan de praat met één van de obers van mijn vakantieoord. Hij is 29 jaar en werkt 13 uur per dag en zeven dagen per week. Hij verdient $100 per maand en moet zijn gezinnetje met twee kinderen hiervan onderhouden. Wat moet het oneerlijk voor hem zijn dat net afgestudeerde backpackers zijn maandloon hier in drie dagen uitgeven…
De volgende dag heb ik wederom genoten van het prachtige strand en het bloedhete weer. Hiernaast heb ik de locale economie even goed gestimuleerd…
Dit is de enige locatie waar het in de middag tussen 12.00 en 17.00 uur uit te houden is zonder airconditioning.
Inmiddels ben ik weer in de hoofdstad, morgen vlieg ik naar Thailand om de laatste week van mijn trip hier door te brengen.
Cambodja is een prachtig land, de historie is heel erg uiteenlopend en treurig, de mensen zijn zo gigantisch vriendelijk ondanks wat ze allemaal mee hebben gemaakt. Maar achter iedere lach schuilt nog een traan! Het is wederom een land waar ik ooit weer eens naar terug wil keren. Ik heb nog zoveel gedeeltes van met name het mooie binnenland niet gezien!
Voor iedere avonturier die niet van luxe houdt maar van een rijke cultuur en natuur met strand is dit de ideale vakantie bestemming!!
Juab Shania th’ngay kroa-y en veel liefs,
Mirjan ‘Idiana’ de Vos
P.s-jes:
* Hoe is de feestweek en mis ik nog iets?! Ik word graag op de hoogte gehouden van alle roddels en nieuwe koppeltjes:P;)!!
* Marjorie en Tijmen: Wat leuk dat jullie mij volgen!! Hopelijk gaan jullie ook naar Cambodja!? Hebben jullie geen last gehad van de aardbeving in China?! Geniet van jullie reis!! Hebben jullie ook een waar ben jij?!
* Trudy: Geniet van de VS!! Is Wendy nog naar Istanbul gegaan? En dit is een andere Mustafa…hihi!!
* Geurt: Bij deze bent u van harte uitgenodigd om een keertje de foto’s te checken!! Dat moet Minke ook maar mee want ik ben ook heel benieuwd naar haar foto’s!! Hier heb ik echt het idee dat ik in een broeikas zit!!
* Annemieke: Hoe waren de visjes?! Heeft Hanneke alles binnen kunnen houden ondanks het lachen?!
* Teus & co.: Ik kijk uit naar de appeltaart…!! Die van hier kan niet aan die van jullie tippen!!
* Jantine: Ik ben weer helemaal fris en fruitig;)!! Weet je zeker dat ik moet gaan zingen voor de jongens?! Je weet hoe mijn zangkwaliteiten zijn;):P!!
* Rosemarie: Ik check nu ieder bed voordat ik er daadwerkelijk in ga liggen;)! Dus wat dat betreft ben ik een held op sokken…
-
28 April 2010 - 11:26
Kristel:
Hi Mirjan,
Weer een fantastisch verhaal. Nou begint het aftellen. Nog een weekje Thailand! Heb je al besloten welk(e) Islandje(s) het gaat/gaan worden? Over een maandje kom ik een appeltaartje scoren hoor! Cheers, Kristel -
28 April 2010 - 12:16
Annemarieke:
Hey Mir, als jij nou gaat zingen voor de kids van Jantine, kan ze er zelf misschien bij klappen;) Whahaha -
28 April 2010 - 15:55
Cor:
De laatste loodjes Mirrie! Spannend zo die laatste weekies, haha.
Feestweek was afgelopen zaterdag begonnen met het Deutsche Bierfeste en was zeer geslaagd met veel bier, wat jij toch niet drinkt! ;)
Playbackshow ben ik niet geweest, maar morgenaaf ben ik bij de disco van de partij! En dan vrijdag Koninginnedag natuurlijk en zaterdag om 11.15 uur p/d spelen... Haha.
Nou, tot misschien nog 1 verhaaltje en sowieso tot snel in Ammers!
xus. -
28 April 2010 - 17:02
Johanna:
Hi Mirjan, we zullen je verhalen en mooie foto"s missen. Een heleboel geleerd over die Oosterse landen, bedankt daarvoor. Heb nog een goeie tijd en reis terug. Groetjes Jo. -
28 April 2010 - 18:27
Jopie En Teus:
Ha Mirjam.
Wat een prachtverhalen!
Geniet nog van je weekje Thailand en dan een goeie terugreis en thuiskomst. Gr. Jopie.
-
28 April 2010 - 18:57
Adrie:
Hey mirjam
geniet nog even van de laatste weekjes en dan weer richting het achterland.
NOg een fijne tijd, de buren -
29 April 2010 - 09:11
Gabriele:
Hallo Mirjan,
weer bedankt voor jouw indruk wekkende en diepgaande reisverslagen.
Geniet nog van de komende week. Ik verheug me nu al je weer op Ammers te zien.
Ga nu nog ff de berichten van Marokko lezen.
Lots of love
-
29 April 2010 - 09:43
Renee:
Mirrie,
story sounds great!
Ben blij dat je nog zoveel tijd hebt gehad om ZO-Azie te bekijken. Hoop dat je er geen spijt van hebt gehad!
Renzo vertrekt a.s. maandag naar Portugal, heeft een nieuwe baan in Porto... Dus, weer een mooie bestemming om naartoe te gaan ;)
Veel plezier de laatste 1,5 week en tot snel!
X -
29 April 2010 - 10:01
Idb:
Hej Girl!
Vandaag geniet ik ook lekker van de zon en vanavond natuurlijk disco! Geniet van je laatste daagjes!
x -
29 April 2010 - 18:57
Rosemarie:
He lieve Mirrie,
een van je laatste verhalen... ik heb er steeds naar uit gekeken!! Wat zal dat wennen zijn straks. Maar ook heerlijk, om je weer face-to-face te kunnen spreken. Wat een landen heb je tot nu toe gezien zeg... nu weer Cambodja, hierna Thailand. Gaaf hoor! Je schrijft er in ieder geval weer super over. Wat een temperaturen zeg. Ik had het vandaag al warm en benauwd en het is hier hooguit 27 graden geweest!! Wat zul je het koud hebben hier straks haha! Fijn om op de foto's te zien dat je er nog steeds zo goed uit ziet. Nog een paar laatste dagen/weken genieten en dan - op naar 'oost, west, thuis best'. Lekker hollands! Morgen koninginnedag. Lekker hollands de rommelmarkt in Sliedrecht aflopen. Helaas wordt het weer morgen een stuk minder... dus misschien gewoon ook lekker thuis zijn. Met zo'n buik ben je toch minder mobiel jammergenoeg! Nog ruim vier weken. Ik hoop dat de baby op je wacht hoor!! Lieve mir, nog even avonturen beleven, niet hoeven werken, genieten van nieuwe landen en natuur, cultuur en mensen... geniet volop! En tot snel!!
Liefs, dikke kus,
Rosemarie -
30 April 2010 - 08:31
Ine Br.:
Hoi Mirjan,
dit is wel een heel andere cultuur (en geschiedenis) dan wat je in Australië en Nieuw-Zeeland hebt gezien! Goede thuisreis! En het lijkt me leuk als we van de zomer eens met Minke bij jullie komen om alle ervaringen te horen en foto's te zien. (En van de kikkers te genieten...) -
01 Mei 2010 - 22:22
Ome Kees Kh:
Hoi Mirjan,
Weer van alles beleefd in de Oosterse broeikas.
Hopelijk blijven de Thais straks een beetje rustig.
De tijd is toch nog omgevlogen en we zien je gauw weer.....
Rust goed uit voor de thuisreis......
Gr
Kees -
02 Mei 2010 - 17:12
Sanne De Vos:
Heeey meissie!!!
Super thanks voor je lieve verjaardags-sms! super!
Wat gaaf dat je ook in Azie bent geweest! kun je ook weer afvinken haha.
Heel bijzonder om je verhaal te lezen over Cambodja. wat een contrast he?!
Nu bijna naar huis meissie! heel erg leuk om je te zien straks, je moet maar gauw lekker een kop thee komen drinken op het fortuynplein! ben super benieuwd!
Meis geniet nog in Thailand en en tot heel snel!
Goeie reis en een hele dikke kus voor jou!
Dirk en San
-
02 Mei 2010 - 17:12
Sanne De Vos:
Heeey meissie!!!
Super thanks voor je lieve verjaardags-sms! super!
Wat gaaf dat je ook in Azie bent geweest! kun je ook weer afvinken haha.
Heel bijzonder om je verhaal te lezen over Cambodja. wat een contrast he?!
Nu bijna naar huis meissie! heel erg leuk om je te zien straks, je moet maar gauw lekker een kop thee komen drinken op het fortuynplein! ben super benieuwd!
Meis geniet nog in Thailand en en tot heel snel!
Goeie reis en een hele dikke kus voor jou!
Dirk en San
-
02 Mei 2010 - 21:52
Esther:
Hey Mir,
Genietse van je laatste weekje van je reis!
Tot snel!
Liefs Esther
-
04 Mei 2010 - 20:05
Roel En Wil:
Hoi Mirjan, we zijn even door diverse omstandigheden niet aan reacties toegekomen. Maar we lezen je verhalen wel hoor! Meisje, wat heb jij een fantastische reis gemaakt. Echt te gek! En dat in je eentje. Maar je hebt wel sneller contact hebben wij ons laten vertellen. Wij zijn net terug uit Noorwegen. We hebben de Fjorden bekeken vanaf een schip. Super mooi. Maar... we willen ook graag weer kamperen en trekken door o.a. Cambodja, Vietnam en verder Australie natuurlijk! Want het is erg groot. Je weet intussen dat Kristel naar Nederland komt met Joy! We verheugen ons er enorm op en tellen de dagen. Net zoals jouw moeder de dagen vast aan het aftellen is. Lieve Mirjan, dit wordt de laatste reactie van jouw laatste verhaal denken we. Geniet nog even van je laatste dagen in Thailand, nu ben je nog vrij en straks moet je weer in het "gareel". Overgaan tot de orde van die dag. Hoewel, je gaat geloof ik nog snel op vakantie naar New York?
Als je thuis bent en een beetje op orde zullen we elkaar wel eens zien.
O,nee, wij komen met Kris natuurlijk appeltaart eten en.. er moet gepresident worden hebben we begrepen,met Peter en Joke ook erbij!
Mirjan, tot horens of ziens, en een heel fijn welkom thuis straks.Wat zullen ze je gemist hebben! Welthuis!!! -
07 Mei 2010 - 18:18
Nelly:
Hey Mirjan
Het zit er bijna op
Zondag weer thuis
Leuk kado voor moederdag
We wensen je met je familie een geweldig weerzien.
Een goede reis
liefs van ons allen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
