Laos
Door: Mirjan
Blijf op de hoogte en volg Mirjan
17 April 2010 | Laos, Vientiane
Sábaai di en Pii Mai!!
Laos heeft 6.5 miljoen inwoners en ligt ten noordoosten van Thailand. Lan Xang, wat ‘het land van de miljoenen olifanten’ betekent was de naam van deze kolonie met een zeer rijk ecosysteem voordat er Fransen invloeden werden geïntroduceerd. Na de 18e eeuw vertrekken de Fransen en is Lao Issara (het vrije Laos) geboren.
In de late tachtigerjaren opent het voorheen zeer communistische Laos de deuren en wordt de infrastructuur naar de buurlanden Thailand, China en Vietnam aanzienlijk verbetert.
Dit overwegend Boeddhistische land staat bekend als meest relaxte vakantiebestemming, wanneer het om reizen gaat in Zuidoost Azië. Waar ik in Thailand werd lastig gevallen door iedere chauffeur en via een souvenir shop mijn bestemming bereikte, moet ik hier de drivers wakker schudden om hun werk te verrichten.
Vanaf Chang Khong (Thailand) ben ik de Mekong River (welke ongeveer net zo breed is- en dezelfde kleur heeft als de Lek) over gestoken naar Huay Xai. Na het regelen van mijn visum wat binnen een mum van tijd is gepiept word ik naar de ‘slowboat’ gebracht waar ik de komende twee dagen mee ga reizen.
Ik kan me niet echt een voorstelling maken van dit vervoersmiddel omdat de referenties en reacties op de websites en reisboeken heel erg wisselend zijn. Sommige vinden het een groot avontuur en andere hebben de meest verschrikkelijke tijd van hun leven.
Dan zit er maar één ding op en dat is het zelf uit proberen. Om 11 uur in de morgen arriveer ik bij de boot en mag ik een plaatsje uitzoeken op één van de 50 tweepersoons-houten-kerkbankjes… welke uiteindelijk allemaal bezet zijn. Vele reizigers hebben kussentjes aangeschaft…
Met een temperatuur die inmiddels is opgelopen naar 40 graden beginnen we aan de reis naar het op ruim zeven uur stroomafwaarts gelegen Pak Beng waar we de nacht door gaan brengen.
Hetgeen wat mij verteld is over het reizen door South East Asia is dat het moeilijker is om mensen te leren kennen omdat je voornamelijk in ’guesthouses’ slaap waar ik mijn kamer niet hoeft te delen. In Australië en Nieuw-Zeeland heb ik met name in ’dorms’ geslapen.
De boot is een zeer goed middel om met mensen in contact te komen. Aangezien ik word omringt door een vijftal Hollanders vliegt de zeven uur op de boot voorbij en heb ik niets te klagen.
Hiernaast kan ik genieten van het uitzicht wat niet helemaal is wat ik had verwacht. Het is namelijk nogal heiig; dit vanwege de droogte…de boeren steken de dode beplanting in de fik zodat er weer vruchtbare grond ontstaat…hierdoor verkeert heel Zuidoost Azië twee maanden lang in de rook. Dus het zicht is niet zo ver en de begroeiing is met name dor en dood.
In Pak Beng heb ik mijn extra ‘chicks-on-the-road’ opdracht voor dit land vervuld. Deze luidt als volgt: ‘De chicks willen dat MJ de lekkerste drank van Laos proeft. Beerlao is het lekkerste bier dat er bestaat en alleen te koop in 0,6 liter flessen.’
Mentaal ondersteunt door Cristel en Mustafa heb ik dit drankje genuttigd. Ik kan nou niet zeggen dat ik het zo lekker vind maar uiteraard hebben ik er alles voor over om mijn opdracht succesvol af te ronden!!
Vanaf Pak Beng hebben we de reis vervolgd naar de op negen uur varen, oostelijk gelegen, ex-hoofdstad van Laos namelijk naar Luang Prabang. Ondertussen is de omgeving weinig veranderd. Aan het eind van de boottocht was iedereen het wel goed zat en begint de jacht naar een goed gasthuis.
Normaal gesproken zou dit niet een probleem moeten zijn in dit stadje dat staat op de lijst van Unesco Wereld erfgoed. Aangezien het Nieuwe jaar in Laos bijna begint en Luang Prabang dan te verglijken is met Sydney zijn alle prijzen goed gestegen.
Luang Prabang (52.466 inwoners) staat bekend om zijn diversiteit. Van de fascinerende historie van de Royal Family en schitterende tempels tot bedelende in het oranje geklede monniken, vroeg in de morgen. Hiernaast zijn er vele mogelijkheden om aan voedsel te komen, denk aan: eettentjes op straat, luxe Franse boulangeries en internationale cuisines.
(Idee: als vrouw zijnde kleurentikkertje doen met de monniken en de kleur oranje zeggen…hihi. Monniken mogen vrouwen niet aanraken…flauw)
Voor mij is het absoluut geen straf om bij de bakker mijn ontbijt wat bestaat uit chocoladecroissants met verse ananassap af te halen. Ik begeef me in het spreekwoordelijke ‘Mekka’.
De eerste dag in dit gezellige stadje heb ik de toerist uit gehangen. Vanwege de hittegolf is dit een pittige opgave en moet ik regelmatig pauzeren onder genot van een koude fruitshake.
Hiernaast heb ik geluk dat het grootste feest, het Pii Mai (Lao/Lunar New Year) steeds dichterbij komt. Nu zou je denken wat heeft dit met verfrissing te maken. Het nieuwe jaar staat in het teken van de komende monsoon wat wordt gevierd met een gigantisch watergevecht wat de gehele week voor 14-16 april wordt gehouden…zo kan je overal een plons (gekleurd) water verwachten.
Na een aantal emmers ben ik veranderd in een ‘verzopen katje’ en probeer ik ze af en toe terug te pakken wat voor hilarische momenten zorgt. Gelukkig worden niet alleen de toeristen te grazen genomen maar ook de ‘locals’ die op hun scooter richting het werk gaan. Tot dusver heb ik nog niemand zien klagen.
De Kuang Si watervallen liggen op ruim 25 kilometer ten zuiden van Luang Prabang. Met de vijf ‘dutchies’ hebben we een tuk tuk geregeld welke ons naar dit zwemparadijs brengt wat mij aan Centre Parks doet denken. Onderweg zijn we wederom een aantal keren goed nat gegooid. Het lijkt wel of ze ons buiten de stad met grover geschut op staan te wachten… doorweekt komen we aan bij de waterfalls waar we de rest van de middag doorbrengen.
Op de terug weg maken we een korte stop bij een ‘authentieke’ hilltribe waar de kinderen het verkooppraatje al op zeer jonge leeftijd is aangeleerd. De woorden ‘fivethoussant kip, special price’ spreken ze vloeiend…
De rit door de bergen van Luang Prabang naar Vang Vieng staat bekend als een verschrikkelijke, misselijkmakende en oneindige rit. Omdat we hiervan al enigszins op de hoogte zijn hebben we met z’n zessen een minibusje met airco geregeld waardoor we de reis wat aangenamer hebben kunnen maken.
Vang Vieng is een paradijs voor de avonturier en partyanimal. In dit dorpje met 25.000 inwoners lijkt het of ik een reis terug in de tijd heb gemaakt naar de Khao San Road in Bangkok. Het is duidelijk dat dit plaatsje leeft van toerisme. Het straatbeeld bestaat uit cafés en bars met toeristen van rond de 25 die overwegend dronken of stoned zijn.
Dit komt door de grootste attractie in Vang Vieng dat bestaat uit ‘tuben’ wat tevens een chicks-on-the-road opdracht is. Hierbij huur ik voor slechts $5 een rubberen band en word ik ruim vier kilometer stroomopwaarts van het dorpje bij de Nam Song River afgezet.
Bij de eerste twee kilometer van de rivier zijn de oevers bedekt met barretjes en cafés die bizarre activiteiten aanbieden bij de aankoop van een drankje. Zo zijn er kabelbanen, trapezoïden en glijbanen waar iedereen zo gek mogelijk vanaf probeert te gaan. Ik heb de slide uitgetest…!
Het is wel heel erg tegenstrijdig dat dit soort activiteiten worden aangeboden in het overwegend arme Laos… Ik voel me hier niet echt ‘thuis’.
De hoofdstad Vientiane ligt ongeveer 150 kilometer ten zuiden van Vang Vieng. Om het reizen wat aantrekkelijker te maken naar deze stad aan de Mekong rivier hebben we besloten om de busreis te combineren met een kajaktocht in dezelfde richting.
Over de laagstaande Nam Song rivier worden we richting het zuiden vervoert. Onderweg maken we een barbecue lunchstop en hebben we de mogelijk om van een klif af te springen. Vervolgens moeten we ons over een kleine waterval manoeuvreren, waar niemand in de boot beneden aankomt.
Gedurende de afdaling heb ik me tijdens een botsing met een rots goed bezeerd aan mijn knie en rug tevens heb ik de onderkant van de boot goed kunnen inspecteren…dat was even schrikken. Na vier uur kajakken zijn we gearriveerd in het feestvierende en kletsnatte Vientiane.
Op het moment van schrijven aan dit volgende stukje kan ik absoluut niet slapen…niet omdat ik niet moe ben of vanwege het Pii Mai… Ik heb te maken met de grootste nachtmerrie van iedere backpacker… Ik heb last van bedbugs… Deze vervelende op vlooien lijkende beestjes komen tot leven wanneer ik in mijn bed ga liggen en het licht in de kamer doof…
Na ongeveer een half uur proberen de slaap te vatten en gek te worden van de jeuk kom ik erachter dat er iets niet klopt. Bij het ontsteken van het licht zie ik dat mijn bed is bezaaid met deze hapgrage insecten die in het Nederlands ook wel bedwantsen worden genoemd. Na wat klagen bij de receptie krijg ik een andere kamer toe gewezen. Helaas tref ik in de twee volgende en laatste kamers hetzelfde fenomeen aan...
Inmiddels ben ik verkast naar een ander guesthouse waar ik de verloren slaap heb ingehaald.
Op mijn laatste dag in Vientiane / Laos heb ik een fiets gehuurd voor slechts $1. Eerst ben ik naar het Xieng Khuan (betekent ’spirit city’) gegaan. Dit Boeddha Park is gebouwd en ontworpen in 1958 door een priester genaamd Luang Pu Bunleua Sulilat. De sculpturen in het park zijn van Boeddhistische en Hindoestaanse afkomst wat deze locale attractie zo bijzonder maakt.
Vervolgens ben ik a la de tour du France over de Champs Elysees heen geracet langs de Patuxai (Arc de Triomf) naar het Nationale symbool van Loas: de prachtige gouden Pha That Luang.
Mijn bezoek aan Laos zit er helaas op. Wederom een prachtig land waar ik ook ooit nog eens zal wederkeren. De locale bevolking is erg gastvrij. De mensen die in het toerisme werken hebben helaas wat Westerse karakter eigenschappen op gedaan.
Maar wederom kan ik dit land aan iedereen aanraden!!
Ik heb mijn plannen vanwege tijdgebrek iets moeten aanpassen. Morgenochtend vlieg ik naar Siem Reap in Cambodja!!
Phop kan mai, mis jullie allemaal en veel liefs,
Mirjan
P.s.-jes:
* Annemieke en Hanneke: Die visjes wordt echt lachen!! Waarschijnlijk kom ik binnenkort nog ergens waar ze een grote variant hebben…!! Helaas heeft het bij mij geen effect gehad!! Han ik verlang nog steeds naar je pedicurekwaliteiten!!
* Cor: Relaxt dat je naar Amerika ga!! Daar zit ik over een maandje:P!! Nu begrijp ik hoe zwaar jij het hebt gehad in Quatar. Respect…!!!
* Renee: Thx voor alle tips en adviezen!!
* Jaco: Laten we het maar houden op teveel te beleven!! Van budget over is niet echt sprake!! Esther nog steeds aan het genieten van Oz?!
* Buurtjes: Ze masseren hier wel anders dan ik!! Als ik het zo in NL zou doen word ik direct ontslagen… Ome Teus: Gefeliciteerd!! Ik ga er wel van uit dat u nog een stukje appeltaart voor me hebt bewaard!?
* Rosemarie: Nogmaals gefeliciteerd met je verjaardag!! Rare gedachte dat ik over een maand in jou tuin in Sliedrecht zit;)!! Wel veel zin in!!
* Trudy: Geniet van Washington!! Wanneer gaan jullie?! Geen hinder vanwege de aswolk?! Heb een beetje een dubbel gevoel over naar huis gaan!! Ben het leven uit een rugzak en slapen op verschillende locaties wel een beetje zat!
* Foxylady: Woehooee 25 juni big party!! Uber gaaf!! Alles al geregeld?!
* A-M: Ga maar vast oefenen want ik ken hem al!!
Hoger dan de blauwe luchten
en de sterretjes van goud
woont de Vader in de hemel
die van alle kind'ren houdt
Ook voor zieke kinderen zorgt hij
kent hun tranen, kent hun pijn
Ja voor groten en voor kleinen
Wil de Heer een helper zijn.
Daarom vragen wij eerbiedig
Vouwen wij de handen saam
Heer die altijd naar ons luistert
neem ook ons gebedje aan.
Laos heeft 6.5 miljoen inwoners en ligt ten noordoosten van Thailand. Lan Xang, wat ‘het land van de miljoenen olifanten’ betekent was de naam van deze kolonie met een zeer rijk ecosysteem voordat er Fransen invloeden werden geïntroduceerd. Na de 18e eeuw vertrekken de Fransen en is Lao Issara (het vrije Laos) geboren.
In de late tachtigerjaren opent het voorheen zeer communistische Laos de deuren en wordt de infrastructuur naar de buurlanden Thailand, China en Vietnam aanzienlijk verbetert.
Dit overwegend Boeddhistische land staat bekend als meest relaxte vakantiebestemming, wanneer het om reizen gaat in Zuidoost Azië. Waar ik in Thailand werd lastig gevallen door iedere chauffeur en via een souvenir shop mijn bestemming bereikte, moet ik hier de drivers wakker schudden om hun werk te verrichten.
Vanaf Chang Khong (Thailand) ben ik de Mekong River (welke ongeveer net zo breed is- en dezelfde kleur heeft als de Lek) over gestoken naar Huay Xai. Na het regelen van mijn visum wat binnen een mum van tijd is gepiept word ik naar de ‘slowboat’ gebracht waar ik de komende twee dagen mee ga reizen.
Ik kan me niet echt een voorstelling maken van dit vervoersmiddel omdat de referenties en reacties op de websites en reisboeken heel erg wisselend zijn. Sommige vinden het een groot avontuur en andere hebben de meest verschrikkelijke tijd van hun leven.
Dan zit er maar één ding op en dat is het zelf uit proberen. Om 11 uur in de morgen arriveer ik bij de boot en mag ik een plaatsje uitzoeken op één van de 50 tweepersoons-houten-kerkbankjes… welke uiteindelijk allemaal bezet zijn. Vele reizigers hebben kussentjes aangeschaft…
Met een temperatuur die inmiddels is opgelopen naar 40 graden beginnen we aan de reis naar het op ruim zeven uur stroomafwaarts gelegen Pak Beng waar we de nacht door gaan brengen.
Hetgeen wat mij verteld is over het reizen door South East Asia is dat het moeilijker is om mensen te leren kennen omdat je voornamelijk in ’guesthouses’ slaap waar ik mijn kamer niet hoeft te delen. In Australië en Nieuw-Zeeland heb ik met name in ’dorms’ geslapen.
De boot is een zeer goed middel om met mensen in contact te komen. Aangezien ik word omringt door een vijftal Hollanders vliegt de zeven uur op de boot voorbij en heb ik niets te klagen.
Hiernaast kan ik genieten van het uitzicht wat niet helemaal is wat ik had verwacht. Het is namelijk nogal heiig; dit vanwege de droogte…de boeren steken de dode beplanting in de fik zodat er weer vruchtbare grond ontstaat…hierdoor verkeert heel Zuidoost Azië twee maanden lang in de rook. Dus het zicht is niet zo ver en de begroeiing is met name dor en dood.
In Pak Beng heb ik mijn extra ‘chicks-on-the-road’ opdracht voor dit land vervuld. Deze luidt als volgt: ‘De chicks willen dat MJ de lekkerste drank van Laos proeft. Beerlao is het lekkerste bier dat er bestaat en alleen te koop in 0,6 liter flessen.’
Mentaal ondersteunt door Cristel en Mustafa heb ik dit drankje genuttigd. Ik kan nou niet zeggen dat ik het zo lekker vind maar uiteraard hebben ik er alles voor over om mijn opdracht succesvol af te ronden!!
Vanaf Pak Beng hebben we de reis vervolgd naar de op negen uur varen, oostelijk gelegen, ex-hoofdstad van Laos namelijk naar Luang Prabang. Ondertussen is de omgeving weinig veranderd. Aan het eind van de boottocht was iedereen het wel goed zat en begint de jacht naar een goed gasthuis.
Normaal gesproken zou dit niet een probleem moeten zijn in dit stadje dat staat op de lijst van Unesco Wereld erfgoed. Aangezien het Nieuwe jaar in Laos bijna begint en Luang Prabang dan te verglijken is met Sydney zijn alle prijzen goed gestegen.
Luang Prabang (52.466 inwoners) staat bekend om zijn diversiteit. Van de fascinerende historie van de Royal Family en schitterende tempels tot bedelende in het oranje geklede monniken, vroeg in de morgen. Hiernaast zijn er vele mogelijkheden om aan voedsel te komen, denk aan: eettentjes op straat, luxe Franse boulangeries en internationale cuisines.
(Idee: als vrouw zijnde kleurentikkertje doen met de monniken en de kleur oranje zeggen…hihi. Monniken mogen vrouwen niet aanraken…flauw)
Voor mij is het absoluut geen straf om bij de bakker mijn ontbijt wat bestaat uit chocoladecroissants met verse ananassap af te halen. Ik begeef me in het spreekwoordelijke ‘Mekka’.
De eerste dag in dit gezellige stadje heb ik de toerist uit gehangen. Vanwege de hittegolf is dit een pittige opgave en moet ik regelmatig pauzeren onder genot van een koude fruitshake.
Hiernaast heb ik geluk dat het grootste feest, het Pii Mai (Lao/Lunar New Year) steeds dichterbij komt. Nu zou je denken wat heeft dit met verfrissing te maken. Het nieuwe jaar staat in het teken van de komende monsoon wat wordt gevierd met een gigantisch watergevecht wat de gehele week voor 14-16 april wordt gehouden…zo kan je overal een plons (gekleurd) water verwachten.
Na een aantal emmers ben ik veranderd in een ‘verzopen katje’ en probeer ik ze af en toe terug te pakken wat voor hilarische momenten zorgt. Gelukkig worden niet alleen de toeristen te grazen genomen maar ook de ‘locals’ die op hun scooter richting het werk gaan. Tot dusver heb ik nog niemand zien klagen.
De Kuang Si watervallen liggen op ruim 25 kilometer ten zuiden van Luang Prabang. Met de vijf ‘dutchies’ hebben we een tuk tuk geregeld welke ons naar dit zwemparadijs brengt wat mij aan Centre Parks doet denken. Onderweg zijn we wederom een aantal keren goed nat gegooid. Het lijkt wel of ze ons buiten de stad met grover geschut op staan te wachten… doorweekt komen we aan bij de waterfalls waar we de rest van de middag doorbrengen.
Op de terug weg maken we een korte stop bij een ‘authentieke’ hilltribe waar de kinderen het verkooppraatje al op zeer jonge leeftijd is aangeleerd. De woorden ‘fivethoussant kip, special price’ spreken ze vloeiend…
De rit door de bergen van Luang Prabang naar Vang Vieng staat bekend als een verschrikkelijke, misselijkmakende en oneindige rit. Omdat we hiervan al enigszins op de hoogte zijn hebben we met z’n zessen een minibusje met airco geregeld waardoor we de reis wat aangenamer hebben kunnen maken.
Vang Vieng is een paradijs voor de avonturier en partyanimal. In dit dorpje met 25.000 inwoners lijkt het of ik een reis terug in de tijd heb gemaakt naar de Khao San Road in Bangkok. Het is duidelijk dat dit plaatsje leeft van toerisme. Het straatbeeld bestaat uit cafés en bars met toeristen van rond de 25 die overwegend dronken of stoned zijn.
Dit komt door de grootste attractie in Vang Vieng dat bestaat uit ‘tuben’ wat tevens een chicks-on-the-road opdracht is. Hierbij huur ik voor slechts $5 een rubberen band en word ik ruim vier kilometer stroomopwaarts van het dorpje bij de Nam Song River afgezet.
Bij de eerste twee kilometer van de rivier zijn de oevers bedekt met barretjes en cafés die bizarre activiteiten aanbieden bij de aankoop van een drankje. Zo zijn er kabelbanen, trapezoïden en glijbanen waar iedereen zo gek mogelijk vanaf probeert te gaan. Ik heb de slide uitgetest…!
Het is wel heel erg tegenstrijdig dat dit soort activiteiten worden aangeboden in het overwegend arme Laos… Ik voel me hier niet echt ‘thuis’.
De hoofdstad Vientiane ligt ongeveer 150 kilometer ten zuiden van Vang Vieng. Om het reizen wat aantrekkelijker te maken naar deze stad aan de Mekong rivier hebben we besloten om de busreis te combineren met een kajaktocht in dezelfde richting.
Over de laagstaande Nam Song rivier worden we richting het zuiden vervoert. Onderweg maken we een barbecue lunchstop en hebben we de mogelijk om van een klif af te springen. Vervolgens moeten we ons over een kleine waterval manoeuvreren, waar niemand in de boot beneden aankomt.
Gedurende de afdaling heb ik me tijdens een botsing met een rots goed bezeerd aan mijn knie en rug tevens heb ik de onderkant van de boot goed kunnen inspecteren…dat was even schrikken. Na vier uur kajakken zijn we gearriveerd in het feestvierende en kletsnatte Vientiane.
Op het moment van schrijven aan dit volgende stukje kan ik absoluut niet slapen…niet omdat ik niet moe ben of vanwege het Pii Mai… Ik heb te maken met de grootste nachtmerrie van iedere backpacker… Ik heb last van bedbugs… Deze vervelende op vlooien lijkende beestjes komen tot leven wanneer ik in mijn bed ga liggen en het licht in de kamer doof…
Na ongeveer een half uur proberen de slaap te vatten en gek te worden van de jeuk kom ik erachter dat er iets niet klopt. Bij het ontsteken van het licht zie ik dat mijn bed is bezaaid met deze hapgrage insecten die in het Nederlands ook wel bedwantsen worden genoemd. Na wat klagen bij de receptie krijg ik een andere kamer toe gewezen. Helaas tref ik in de twee volgende en laatste kamers hetzelfde fenomeen aan...
Inmiddels ben ik verkast naar een ander guesthouse waar ik de verloren slaap heb ingehaald.
Op mijn laatste dag in Vientiane / Laos heb ik een fiets gehuurd voor slechts $1. Eerst ben ik naar het Xieng Khuan (betekent ’spirit city’) gegaan. Dit Boeddha Park is gebouwd en ontworpen in 1958 door een priester genaamd Luang Pu Bunleua Sulilat. De sculpturen in het park zijn van Boeddhistische en Hindoestaanse afkomst wat deze locale attractie zo bijzonder maakt.
Vervolgens ben ik a la de tour du France over de Champs Elysees heen geracet langs de Patuxai (Arc de Triomf) naar het Nationale symbool van Loas: de prachtige gouden Pha That Luang.
Mijn bezoek aan Laos zit er helaas op. Wederom een prachtig land waar ik ook ooit nog eens zal wederkeren. De locale bevolking is erg gastvrij. De mensen die in het toerisme werken hebben helaas wat Westerse karakter eigenschappen op gedaan.
Maar wederom kan ik dit land aan iedereen aanraden!!
Ik heb mijn plannen vanwege tijdgebrek iets moeten aanpassen. Morgenochtend vlieg ik naar Siem Reap in Cambodja!!
Phop kan mai, mis jullie allemaal en veel liefs,
Mirjan
P.s.-jes:
* Annemieke en Hanneke: Die visjes wordt echt lachen!! Waarschijnlijk kom ik binnenkort nog ergens waar ze een grote variant hebben…!! Helaas heeft het bij mij geen effect gehad!! Han ik verlang nog steeds naar je pedicurekwaliteiten!!
* Cor: Relaxt dat je naar Amerika ga!! Daar zit ik over een maandje:P!! Nu begrijp ik hoe zwaar jij het hebt gehad in Quatar. Respect…!!!
* Renee: Thx voor alle tips en adviezen!!
* Jaco: Laten we het maar houden op teveel te beleven!! Van budget over is niet echt sprake!! Esther nog steeds aan het genieten van Oz?!
* Buurtjes: Ze masseren hier wel anders dan ik!! Als ik het zo in NL zou doen word ik direct ontslagen… Ome Teus: Gefeliciteerd!! Ik ga er wel van uit dat u nog een stukje appeltaart voor me hebt bewaard!?
* Rosemarie: Nogmaals gefeliciteerd met je verjaardag!! Rare gedachte dat ik over een maand in jou tuin in Sliedrecht zit;)!! Wel veel zin in!!
* Trudy: Geniet van Washington!! Wanneer gaan jullie?! Geen hinder vanwege de aswolk?! Heb een beetje een dubbel gevoel over naar huis gaan!! Ben het leven uit een rugzak en slapen op verschillende locaties wel een beetje zat!
* Foxylady: Woehooee 25 juni big party!! Uber gaaf!! Alles al geregeld?!
* A-M: Ga maar vast oefenen want ik ken hem al!!
Hoger dan de blauwe luchten
en de sterretjes van goud
woont de Vader in de hemel
die van alle kind'ren houdt
Ook voor zieke kinderen zorgt hij
kent hun tranen, kent hun pijn
Ja voor groten en voor kleinen
Wil de Heer een helper zijn.
Daarom vragen wij eerbiedig
Vouwen wij de handen saam
Heer die altijd naar ons luistert
neem ook ons gebedje aan.
-
17 April 2010 - 13:29
Marjorie En Tijmen:
He Mirjan,
Leuke reisverhalen, zo doen wij hele goede ideeen op voor onze verdere reis. Zo te lezen kun je je prima redden zo "alleen". Wij zitten inmiddels in Dali, China. Dus eigenlijk wel in de buurt,haha. Geniet van het vervolg van je super reis, en tot in Holland.
Groetjes, Marjorie en Tijmen -
17 April 2010 - 15:35
Trudy:
Leuk, leuk, leuk....wederom!
Wat een ervaringen ben jij rijker geworden! Als ik vroeger die kans had gehad was ik ook zeker zoiets gaan doen.
Kan me voorstellen dat je ook blij bent weer terug te keren naar Holland. Kwamen vanmiddag "ome"Kees uut k`menoeke nog tegen,ergens op schouwen op zijn ligfiets!
Wij vertrekken 24 april en vliegen de 25 vanuit Dusseldorf naar Washington, dan de 28ste vliegen we naar Miami huren daar een auto en rijden op t gemak naar Orlando, blijven daar tot 7 mei en zijn uiteindelijk 8 mei alweer terug. Tenmisnte dit is het plan. Vliegverkeer ligt nu nog plat vanwege een aswolk!!! Wendy gaat/zou a.s. maandag met school ee reisje naar Istanbul hebben....we weten niet of het door kan gaan en wachten dus maar rustig af.
Trouwens is dat de Mustafa???? van de volleybal eerder in je verhalen????
Nou veel plezier nog en als ik een tijdje niet reageer, zit in de USA!!!!!!
Groetjes -
17 April 2010 - 17:29
Geurt B:
Dag Mirjan,
Een geweldig verhaal uit een bijzondere cultuur. Heel anders dan het vorige continent. Vooral broeikas warm en enge dieren in je bed. Heel indrukwekkend. Ik ben benieuwd naar al je andere foto's. Kom ze graag een keer in het Achterland kijken. Nog goede tijd verder ik blijf je volgen. -
18 April 2010 - 05:54
Nelly:
Lieve Mirjan
Wat doe je het toch goed
Weer een uitgebreid verhaal, we beleven het gewoon een beetje mee
Het moet je ook wel elke keer weer een hoop tijd kosten om de cultuur en je belevenissen te verwoorden, maar je hebt dan straks ook wel een mooi boekwerk
Het thuisfront kan nu echt gaan aftellen en wat zullen ze blij zijn als ze je weer in de armen kunnen sluiten
Mirjan geniet nog een poosje
Lieve groet van ons allen
Nelly -
18 April 2010 - 06:57
Bert En /of Pa:
weer een giga verslag. net als alle vorige natuurlijk.begin je nu wel redelijk erg te missen zeker omdat wij ons voorlopig nog niet zien. kga zaterdag rijden. dat komt nu ook snel dichterbij xxx -
18 April 2010 - 10:08
Idb:
Hej Mir,
Leuk je verhaal weer eens te lezen. Leuk filmpje ook! haha whoeehooe
See you in 3 weeks! Have fun in Cambodja!
x -
18 April 2010 - 16:23
Annemarieke:
Hey Mirrie!
Haha lachen filmpje!! F zitten googlen zeker voor dat liedje, of een andere hulplijn ingeschakeld??
Wikfeest was erg geslaagd!! En dan valt werken in de tuin wel een beetje tegen.. Was druk, ma was er niet dus Jeppie en ik konden aan de bak..
Have fun nog even. De tijd vliegt nu echt, voor je het weet zit je weer bij pel:)
Spreek je snel weer.
xx -
18 April 2010 - 20:21
Max:
Hallo Mirjan,
Ik ben jaloers op jou.
Was ik maar nog zo jong.
In mijn tijd kwam je niet verder dan 10-15 km.
Nog heel veel plezier.
Groetjes Max Smith
-
19 April 2010 - 04:56
Cor:
Mirrie! Je laatste weekies. Nog lekker genieten daar en dan gezellig weer terug naar Ammers! ;)
Wij zijn afgelopen zaterdag niet direct gedegradeerd... haha. Wij wonnen 3-1 en Spivo verloor weer. Dus nu p/d op 1 mei... Om 11.15 uur... haha.
En het WIK-feessie was weer erg goed; check de pics maar op de WIK-hyves! :)
Doei doei, xxx. -
19 April 2010 - 10:59
Basje:
Wat een geweldig verhaal, geweldige foto's en een ultra cool filmpje...
Geniet er nog van voor die paar korte weken.
Liefs en tot in Ammers -
19 April 2010 - 11:12
Annemieke:
hey ali binladen haha..
moet er nog steeds om lachen!!
afgelopen zaterdag wikfeest gehad was erg leuk, dat is wel aan de foto's te zien he!!
volleybalseizoen goed afgesloten en dan nu ff rust en dan lekker beachen. ga met linda beachen, dus ben benieuwd!
heb net je verslag, fotos en filmpje bekeken, erg leuk allemaal!!
hanneke en ik gaan vrijdag naar dat ene gebeuren met die vissen!
tot snel... einde komt nu echt in zicht.
xxxxxx -
19 April 2010 - 20:52
Teus& Co:
Er was weer veel te lezen.Geweldig zeg.Bedankt voor de felicitatie en de mooie kaarten die wij regelmatig van jou hebben gekregen.Er is uiteraard Appeltaart als je weer bij de buurtjes komt.Tot dan///. -
22 April 2010 - 19:32
Jantine:
Hey Fox,
Mooi verslag weer. Bijgekomen van je verwondingen? Jammer dat het zo heiig was, haha.
Jij kent dat liedje veel beter dan Ke, kom dat over een tijdje maar eens zingen voor de jongens dan! Veel plezier de laatste weekjes en de groeten aan je kleine bedmaatjes, gatver...
Dikke kus,
Jantine -
23 April 2010 - 12:07
Rosemarie:
He stoere Mir,
wat een avonturen weer! Ik ben zo trots op je wat je allemaal onderneemt, in je eentje wel te verstaan! Hopelijk is je rug weer beter... klinkt niet erg fijn. En die vlooien in je bed dan... sjonge. Ik zou er nachtmerries van krijgen! Gelukkig ben je ondertussen wel wat gewend. Toen ik je filmpje zag (cool, van die baan af!!) besefte ik hoezeer ik je mis (toen ik je lach hoorde!). Nog een paar weekjes en dan... heerlijk bij kletsen. Je foto/kaart op mijn verjaardag was ook super zeg. Had ik nooit verwacht!! Hij troont nu op de piano in de woonkamer. Erik vond je er erg sexy uitzien haha! Mooi compliment dacht ik zo! Lieve Mir, nog twee weken... geniet vooral. Ik wens je weer veel plezier op je verdere reis. Cambodja. Klinkt bijzonder. Ben weer reuze benieuwd naar je nieuwe story!
Liefs, Rosemarie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
