Surfers Paradise en Byron Bay

Happy Newyear, mates!!!

Hieronder mijn reisverhalen van Kerstmis en Nieuwjaar…

Op een uurtje rijden vanaf Brisbane lokt de Gold Coast. Zeker de omgeving van Surfers Paradise, met typische hoogbouwskyline, is een echt vakantie- en recreatie paradijs. Tenminste, voor die toeristen die geen rust maar wel strandgenoegens, winkelplezier, recreatieparken, watersport en nachtleven zoeken.

Op ‘Christmas Eve’ ben ik gearriveerd in Surfers Paradise. Helaas voelde ik me niet op en top en ben ik met gigantische hoofdpijn en heftige opvliegers vroeg naar bed gegaan …:S
De volgende dag was ik gelukkig een stuk fitter en kon ik me gereed gaan maken voor mijn eerste Kerst ‘on the beach‘.

Toch wel een heel bizar idee; Kerst vieren in de zomer. Zoals ik al eerder aan jullie heb moeten bekennen is er totaal geen besef van het feest dit jaar. Op het strand zijn wat verdwaalde Kerstmannen en elfjes te vinden en daar is alles mee gezegd. Na een duik in de oceaan is het tijd om het kerstdiner voor te bereiden wat dit jaar bestaat uit zelf gemaakte broodjes hamburger en een cola aan de picknicktafel van het hostel.
Alle winkels, restaurants en clubs zijn gesloten op eerste Kerstdag dus er is weinig te beleven.

Tweede Kerstdag; door de Ozzies ook wel ‘Boxing Day’ genoemd, staat in het teken van ‘SALES’. Ik heb me gelukkig in weten te houden en zowaar ‘weer’ niets gekocht (ondanks dat ik een shopaholic ben in Nederland, hè mam en Rosemarie;):P) .

Tegen de avond zijn we (Jarvis, John en ik) vertrokken naar het Skilled Park in Robina, om de eredivisie voetbal wedstrijd tussen Gold Coast United (met ex-PSV speler Jason Culina) en Brisbane Roar (met Dutchie; Gregory van Dijk) bij te wonen. Het is 5-1 voor Gold Coast United geworden.

Het strand van ‘Surfers’ ligt op ongeveer vijf minuten lopen van het hostel. Het heeft wat weg van de tv-serie ‘Baywatch’; op iedere 100 meter is een strandwachten post te vinden met (aantrekkelijke) lifeguards (helaas heb ik Mitch Buchannon nog niet gevonden). Deze staan continue in de startblokken om levens te redden uit de ruige oceaan (wat zowaar ook gebeurde op eerste Kerstdag).

Op en rond de stranden heerst het typische ‘Australische strandleven’ met lichaamscultus, surfers en mensen die zich vermaken met andere sporten.

Zo lag ik lekker op het strand naar wat jongens te kijken die bezig waren met een bal van de grond te houden… Eén van de jongens maakte een mistrap en de bal belandde op mijn handdoek. Nadat ik de bal had terug geschopt werd ik door Mostafa (uit Egypte) uitgenodigd om mee te doen. Dit aanbod kon ik natuurlijk niet weerstaan…;):P, mede doordat het ruim vijf weken geleden was dat ik een bal had aangeraakt.

Uiteindelijk werd het een internationale wedstrijd 3-3; Brazilië, Ierland en Nederland tegen Ambon, Engeland en Egypte. Anderhalf uur later was de wedstrijd beslist in ons voordeel, de jongens waren onder de indruk van mijn kwaliteiten en we moesten helaas stoppen…(omdat het doel van slippers werd weggespoeld door de branding.) Het was een leuke middag en ik heb eindelijk wat gedaan aan mijn fysieke gesteldheid(A-W;)).

Wet ‘n Wild Water World is één van de vele funparken in de Gold Coast. Samen met de Engelse jongens heb ik een bezoek gebracht aan dit waterspektakel wat bestaat uit vele creatieve manieren om nat te worden. Zo zijn er mega hoge glijbanen, een gigantisch golfslagbad en een wild water trechter waar je in een rubberen ring (voor vier personen) met 70 km/u naar beneden wordt geschoten.

Helaas regende het de gehele tijd waardoor de dag letterlijk en figuurlijk in het water viel. Tegen 16.00 uur waren Jarvis z’n tenen bevroren, John’s handen waren donkerpaars en mijn lichaam was vol met kippenvel; dat was het teken om richting de uitgang te vertrekken.

Het lijkt wel of iemand de regendans heeft gedaan… de volgende dag was nog druileriger dan de dag daarvoor… Terwijl normaal gesproken het misschien een paar dagen per jaar regent in deze regio…helaas net op dit moment; dus dikke pech! Dan duurt een dag in een kustplaats best lang en is behoorlijk saai.

Mijn laatste dag in dit vakantieparadijs is alweer aangebroken. Het eerste wat ik deed toen ik wakker werd was kijken hoe het weer erbij stond… Gelukkig lachte het zonnetje naar me… dus op naar het strand…

Hoe meer ik richting het zuiden ga hoe hoger de golven worden…vanaf het strand lijken ze al ’massive’ maar als je dan werkelijk in de zee staat en er komt een flinke wave aan dan is het alle riemen vast (touwtjes van de bikini) en proberen te blijven staan wat in de meeste gevallen mislukt. Het grappige is dat iedereen het blijft proberen…

Tegen de avond ben ik naar de Q1 gegaan welke zich op ongeveer 200 meter lopen van mijn verblijfplaats bevindt. Het gebouw (inclusief piek) is 322,5 meter hoog en is hiermee het hoogste woonblok ter wereld, welke bestaat uit 80 verdiepingen. Het neemt de 20ste plaats in van s’werelds hoogste gebouwen. Om je een indruk te geven: het is hoger dan de Eiffeltoren in Parijs en het Chrysler gebouw in New York.
Op de 77ste verdieping vind je het Q-deck waar vandaan je wordt getrakteerd met een prachtig uitzicht over de oceaan, ‘Surfers’ en de omgeving. De lift in dit gebouw is de snelste in de wereld. In 43 seconden word je van verdieping 1 naar 77 gelanceerd.

Op ‘oudejaarsdag’ ben ik naar Byron Bay gegaan. De bus vertrok om 9.30 uur en zou om 12.00 uur aankomen… in eerste instantie begreep ik niet waarom deze reis 2,5 uur in beslag zou nemen, de afstand tussen beide plaatsen is namelijk ongeveer 100 kilometer. Gelukkig gaf de buschauffeur het antwoord op mijn verwarring… Bij het passeren van de grens tussen Queensland en New South Wales wordt de klok een uur vooruit gezet vanwege ‘day-light saving‘(10 uur tijdsverschil met Nederland). Ik was blij dat de chauffeur dit meldde… anders was het een raar moment geweest voor mij in de avond…

Aangekomen in Byron lijkt het of ik ben terug gereisd naar de jeugd van mijn ouders en hun leeftijdsgenoten. Er heerst een ware hippie cultuur met Flower Power, hippie campers, langharige heren, regenboogkleding, ’peace’ en wierook wat de sfeer zeer aangenaam en relaxed maakt in dit kustplaatsje.

Op New Years Eve worden er vele feesten georganiseerd in ‘Byron‘. Naast Sydney is het één van de populairste plaatsen om het nieuwe jaar in te knallen. Dit omdat het ‘t meest oostelijke punt is van het vaste land in Australië. Toegang tot een feest kost al gauw $ 50 - $100. Gelukkig werd in mijn hostel een feest met gratis entree voor de overnachtinggasten georganiseerd en dit was zeer geslaagd. Om 12.00 uur PM vertrok iedereen naar het strand voor een Nieuwjaarsduik…

Het was een bijzondere ervaring maar ik mis wel de tosti’s in het TaLaNi, vuurwerk, de gezelligheid van vrienden en familie om me heen en het toewensen van een gelukkig nieuw jaar…Hier geven ze namelijk maar één zoen…hihi

Aangezien ik gek ben op alle nieuwjaarsrecepties en dergelijke baal ik er natuurlijk van dat ik daar niet aan kan deelnemen dit jaar…:P;)

Met de Nieuwjaarsduik heb ik gewacht tot de volgende dag. Dit was de eerste keer dat ik heb mee gedaan aan deze traditie en het is voor herhaling vatbaar…hihi
Waarschijnlijk voor diegene die hieraan hebben deel genomen in Nederland was het wat minder aangenaam…(Jeppie:P)

Cape Byron is werkelijk het meest oostelijke punt van het vaste land. Op dit schiereiland vind je een sprookjesachtige vuurtoren en een wondermooi panorama. Van een ‘local’ hebben we gehoord dat de sunrise werkelijk betoverend zou zijn vanaf deze locatie. Soms zijn er dolfijnen en walvissen te zien in het juiste seizoen.

Omdat we geen idee hebben hoe laat de zon op zou komen hebben we geprobeerd wat informatie in te winnen… er werd verteld dat dit rond 5 uur in de morgen zou zijn. Samen met Fabia (Zwitserland) en Jessica (Australië/Sydney die Oud en Nieuw in Byron kwam vieren:S) hebben we de wekker om 03.30 uur gezet en zijn we vervolgens begonnen aan de wandeltocht. We hadden de keuze uit een bushtrack of een geasfalteerde (auto)weg…we hebben voor het laatste gekozen… Drie kwartier later zijn we aangekomen bij ‘the lighthouse’ en het was nog aarde donker…We hebben nog een uur in de kou moeten wachten voordat we wat lichtstralen zagen. Helaas was het een bewolkte morgen waardoor het niet zo magistraal was als beloofd maar we hebben ervan genoten…op de terugweg hebben we nog twee wilde walibi’s en een dode haai gespot. Terug in het hostel zijn we direct weer naar bed gegaan.
Rond 11 uur werd ik wakker en ben ik naar het strand gegaan om even lekker bij te bronzen…:P

Op weg naar mijn volgende locatie (Coffs Harbour) heb ik mijn meest verschrikkelijke ervaring tot dusver mee gemaakt in Australië. Ik zat namelijk in de Greyhound en ik moest heel erg nodig naar het toilet…aangezien het nog ruim een uur rijden is heb ik gebruik moeten maken van het toilet in de bus. Dit is werkelijk een nachtmerrie... wanneer je de bus in stapt ruik je het watercloset al bij binnenkomst… Moet je nagaan hoe vreselijk dat geweest is…:S

Inmiddels zit ik in Coffs Harbour in mijn favoriete restaurant… maar daarover de volgende keer weer meer…(wat een cliffhanger…whaha)

Liefs en drie dikke Nieuwjaarszoenen -XXX- Mirjan

P.s.:
* Uiteraard ben ik benieuwd naar iedereen z’n Kerst en Nieuwjaar stories…!!
* Wederom bedankt voor alle reacties en gelukwensen voor het nieuwe jaar!!
* Ik vind het fantastisch dat jullie me zo op de voet volgen en ik zit weer te genieten als ik jullie reacties terug lees!!