Cairns,Kuranda,Uncle Brian’s tour en Mission Beach

“Hey mate, how is your day?!”

Inmiddels ben ik aangekomen in “Down Under” en wel in Cairns. Dit is één van de grotere steden in de provincie Queensland wat in het Noord-Oosten van Australië ligt. Cairns is een stad met ongeveer 20.000 inwoners. De temperatuur is hier het hele jaar door ongeveer 30 graden. In december begint het regenseizoen. Het water zou tot 15 meter hoogte kunnen komen te staan. De regio kamt jaarlijks met overstromingen.

Het is een plaats die erg geliefd is bij de toeristen door de ligging vlakbij het Great Barrier Reef. Naast het liggen bij de lagoon (zwembad) aan de Esplanade, winkelen en uitgaan is er weinig te doen in Cairns. Het heeft een typisch Australische uitstraling want alles is hier groot. Overal zijn driebaanswegen, de supermarkt is gigantisch, iedereen rijdt in een pick-up of jeep en de dieren/insecten lijken ook dubbel zo groot als in Nederland.

De eerste dag was het vooral wennen. Ik ging van het grote drukke Singapore naar het kleine Cairns. Van de introverte/beleefde Singaporinees naar de extraverte en een tikkeltje asociale backpacker/Australiër. Waar ik eerst nog een beschermde thuishaven had, slaap ik nu in een hostel en het is natuurlijk het ‘echte’ begin van mijn reis alleen. Het contact maken was even aftasten maar al snel kreeg ik de smaak te pakken en creëerde ik een klein sociaal netwerk om me heen. Iedereen is hier met hetzelfde doel, dus gesprekken voeren en vrienden maken gaat heel gemakkelijk.

Dinsdag stond mijn eerste trip gepland; met de skyrail naar Kuranda. Dit is een dorp in het regenwoud op 300 meter hoogte in het Atheron Tableland. Hier ontmoette ik Jasper een jongen uit Enschede waar ik de rest van de dag mee optrok. Na een aantal prachtige views vanuit de skyrail die 7,5 km lang is begonnen we aan een wandeling in het regenwoud. Hier heb ik de eerste wilde slang gezien op een meter of drie van ons vandaan. Dat was wel even schrikken. Nadat we vervolgens alleen maar naar de grond hebben gekeken in de plaats van naar de mooie natuur arriveerden we bij de Kuranda Scenic Rail (stroomtrein) die ons terug bracht langs mooie watervallen naar Cairns.

’s Avonds sprak ik twee Duitse meisjes die een geweldige trip genaamd Uncle Brian hadden gedaan. Deze heb ik direct geboekt en het was inderdaad geweldig.

Om 7.35 uur werd ik opgehaald bij mijn hostel door “Gus the Bus” en de chauffeur/gids “cousin Guy”. De gids die een gigantische ‘sense of humor’ had maakte er een geweldige dag van. Zo noemde hij de mensen die bezig waren met de wegwerkzaamheden “Orange people”. Telkens wanneer we deze passeerden moesten we uitbundig zwaaien. Hij zwaaide vrolijk mee met Elmo van Sesamstraat in de hand. (Het was geweldig…je had erbij moeten zijn.) We reden richting de Josephine Waterfalls die ook onderdeel uitmaken van het Atheron Tableland. Na wat uitleg over het regenwoud ging het spektakel beginnen. We hadden de gelegenheid om van een gedeelte van de waterval af te glijden. Echt fantastisch! De volgende stop was bij de Milla Milla Waterfalls wat “vallend water” betekent in het Aboriginals. Hier is de tv reclame van Herbal Essenses (shampoo) opgenomen. Vervolgens zijn we wezen zwemmen in Lake Eacham, dit is een krater van een vulkaan. Als afsluiting van de dag hebben we nog een platypush en een kangeroo in het wild gezien onder het genot van warme chocolademelk en een brownie:P:P. Op de terugweg was iedereen aan het zingen in “Gus the Bus”! Het was een gezellige dag.

Inmiddels heb ik twee Engelse jongens (John en Jarvis) leren kennen in het hostel in Cairns. Vrijdag zijn we met z’n drieën vertrokken met de Greyhound bus naar Mission Beach. In Mission Beach is naast sky-diven en wild water raften niet zo veel te doen maar we waren toe aan wat relaxen. Het is een klein dorp aan de Pacific Ocean. Ons hostel staat 50 meter bij het strand vandaan.

Naast het strand dat overigens prachtig is hebben ze hier veel ongedierte waarvoor ik het al regelmatig heb uit geschreeuwd en sprintjes heb moeten trekken tot groot genoegen van de mede hostelbewoners … Zo werd Jarvis de eerste avond besprongen door een mega grote sprinkhaan en ik werd de tweede avond aangevlogen door een gigantische kever die mij voor zijn landingsbaan aan zag. (Leor; ze zitten dus niet alleen op de camping bij Kees en Sinnie.) Verder zijn er veel kakkerlakken, mega grote vleermuizen en vervellende vliegen in het zand…ik denk dat het zandvlooien zijn want ze zuigen het bloed uit je lijf. Als we de oceaan in willen dan moeten we zwemmen tussen de ‘stinger nets’. Dit omdat het box-jelly fish (kwallen) seizoen net is begonnen. Wanneer je hierdoor gestoken wordt heb je 30 minuten de tijd om een fles azijn over je lijf heen te gieten anders overleef je het niet. Gelukkig zijn deze flessen op het strand verkrijgbaar.

Behalve een beetje rond hangen op het strand heb ik de jongens President en Zweeds pesten (shithead) aangeleerd. Dus als we ons vervelen spelen we een paar potjes om de tijd door te komen. Op onze laatste avond in Mission Beach zijn we goedkoop wezen dineren in het dorp. Een hamburger, chips (patat) en een can (blikje Cola) voor slecht $7,50. Dat is ongeveer €5,-.

Wat mijn tot nu toe opvalt aan het leven/reizen in Australië:

- De afstanden in het land zijn niet te overzien. Zo is het heel normaal om voor een verjaardag per vliegtuig te reizen of een paar uur in de auto te zitten.
- Het is het land met de meest gevaarlijke en dodelijke dieren in de wereld. (krokodillen, slangen, spinnen, de box jellyfish en haaien)
- De natuur is prachtig.
- Het is heel makkelijk om mensen te leren kennen.
- Het leven is vrij duur.
- Er zijn hier heel veel Duitsers en Engelsen.
- Er lopen hier meer backpackers rond dan ‘gewone’ mensen.
- Iedereen is aardig, behulpzaam en gastvrij; wanneer je een vraag heb aan een “local” neemt deze ruim de tijd om antwoord te geven.
- Het reizen met de Greyhound bus is comfortabel. Ik heb een ticket tot Sydney, hier mag ik zes maanden over doen.
- Ik ben al aardig van mijn smetvrees af. Maar durf niet zonder slippers te douchen;).
- Alle buitenlanders zijn onder de indruk hoe goed ik Engels praat:s. Naar mijn idee is dat gewoon gemiddeld.
- Ik heb moeite om op Nederlandse woorden te komen omdat alles in het Engels gaat.
- Reneé en Renzo; jullie hebben gelijk ik denk zelfs in het Engels!!
- De maaltijden die de backpackers produceren zouden ze in de Nederlandse studentenhuizen niet willen eten. Jarvis begint iedere dag met aangebrande toast zonder iets erop:S.
- Voor “locals” is het heel normaal om ’s morgens hun dag te beginnen met een mega menu bij een fastfood restaurant.
- Ik heb veels te veel kleding en spullen mee genomen dus binnenkort gaat het één en ander per airmail naar huis.
- Alles is ‘easy going’ en ‘no worries’ dit maakt het reizen heel relaxed!

Op dit moment zit ik nog in Townsville…hier vertel ik jullie de volgende keer meer over!!

Ik wil jullie bedanken voor alle leuke reacties op mijn vorige verslag!! Het doet me goed om respons te krijgen en te horen hoe alles in Nederland gaat!

Mijn verslag vanuit ‘Ozzie land’ is tot dusver nog niet zo cultureel. Maar de ervaringen die ik hier opdoe zijn geweldig. Vooral vanacht…Ik sliep als enige meisje met 6 jongens op een kamer:P:P…hihi

Kerstmis vier ik in Surfers Paradise en ik hoop met Oud en Nieuw in Byron Bay te zijn. In eerste instantie wilde ik naar Sydney maar dat is niet te betalen.

Ik wil degene bedanken die mij de foto’s kado heeft gedaan!! Thanks mate!!

We’ll see ya!!

G’ day or cheers mate,

-x- Mirjan

P.s. Als jullie me willen sms-en of bellen over iets belangrijks… Ik heb een Australische telefoon!! Mijn nummer= +61415795213