Santiago, Valparaiso, Pisco Elqui & SP de Atacama

Een van de modernste en meest welvarende steden van Zuid-Amerika is Santiago de Chile. Het is de hoofdstad van Chili, het smalste land ter wereld. Het koloniale verleden is duidelijk zichtbaar in de metropool; prachtige historische bouwwerken en musea bepalen mede het straatbeeld van de stad. Bovendien heeft Santiago een fantastische ligging: ingeklemd tussen bergen en zee is het de ideale standplaats voor avonturiers.

Santiago is in de zestiende eeuw gesticht door Spanjaarden, die toendertijd grote delen van Chili bevolkten. Deze Spanjaarden waren grotendeels afkomstig uit Andalusië en werden voornamelijk aangetrokken door het aangename klimaat en de vruchtbare grond. De komst van de Spanjaarden leidde tot grote onenigheid en oorlogen met de oorspronkelijke bewoners, de Mapuche indianen.
De bevolking van de steden in centraal Chili groeide in gestaag tempo: van 100.000 in de zeventiende eeuw tot ruim een miljoen in 1830. Inmiddels telt Santiago alleen al bijna vijf miljoen inwoners. Het is daarmee de drukst bevolkte stad van Chili.

De temperatuur is inmiddels opgelopen naar 35 graden. Na de Torres del Paine heb ik even wat tijd nodig om te acclimatiseren wat totaal geen probleem is in mijn hostel voorzien van hangmatten. Toch dwing ik mezelf zo nu en dan om wat nuttigs met mijn dag te doen en er op uit te gaan, al is het maar om boodschappen te doen. Ik merk dat het soort toerist hier is veranderd; in tegenstelling tot Patagonië kom ik hier de party animals tegen welke nog nooit van het prachtige zuiden hebben gehoord. Wanneer ik ze probeer uit te leggen waarom dit gedeelte van het land ook zeker een bezoek waard is, verandert het gespreksonderwerp al snel naar hoeveel 'pisco sour' (traditionele drank) gedronken moet worden om laveloos onder tafel te liggen...

Cerro San Cristobal ligt op nog geen 500 meter van mijn hostel verwijderd. Ik heb een kaartje aangeschaft voor de kabelbaan want de wandeltocht overleef ik nu niet in deze omstandigheden. Vanaf de top van de heuvel heb ik een mooi uitzicht over de uitgestrekte stad met op de achtergrond de Andes.

Samen met mijn locale gids Andres welke ik op Paaseiland heb ontmoet, vertrek ik naar de nabij gelegen havenstad Valparaiso. De culturele binnenstad bevat veel architecturale historie en is opgenomen op de UNESCO werelderfgoedlijst.

De stad welke in de tweede helft van de 19e eeuw door zeelieden als 'klein San Fransisco' en 'de juweel van de Pacific' werd benoemd is uniek om haar ligging welke tegen een heuvel aan is gericht. De gekleurde woningen zijn op uitzonderlijke manier opgebouwd waardoor ieder natuur geweld als een gevaar kan worden beschouwd. (Wat geregeld voorkomt door de ligging op de breuklijn van twee tektonische platen – wat het Andes gebergte, aardbevingen, tsunami's en de vulkanische activiteit tot gevolg heeft. De laatste zware aardbeving was in feb. 2010 met een kracht van 8.8 op de schaal van Richter met ruim 700 doden tot gevolg. Wanneer ik hierop Google...zie ik dat ze bijna ieder jaar getijde en aardbeving hebben...het is bijzonder dat ik dit nog niet heb mee gemaakt.)

Na Chili's onafhankelijkheid van de Spanjaarden in 1818 werd Valparaiso steeds belangrijker als havenstad. Dit trok veel migranten aan uit onder andere Europa. Iedere gemeenschap bouwde haar eigen kerken en scholen en stichtte haar eigen economische instituten. Vaak had zo'n groep een eigen heuvel- tegenwoordig bewaard en beschermd welke 'zonas tipicas' worden genoemd.

We hebben ons met de 'ascensores' (liften in de vorm van kleine huisjes) vanuit het vlakke havengebied naar de de kronkelige weggetjes en romantische pleintjes van het stadscentrum laten vervoeren. Het is heerlijk om hier rond te struinen, op de terrasjes te zitten en opzettelijk te verdwalen door de straatjes welke zijn opgepimpt door lokale straatkunstenaars.

Via La Serena reis ik naar Pisco Elqui gelegen in het Andes gebergte. Deze locatie staat bekend om de heldere sterrenhemel en de Pisco brouwerijen.
Bij toeval kom ik tijdens het diner het Engelse echtpaar Ellenor en Norman tegen welke ik op mijn reis naar Antarctica 4000 km zuidelijker heb ontmoet.

Na mijn eerste nacht in het 'super-de-luxe' hostel voorzien van een zwembad en een heerlijk ontbijt word ik samen met de Nederlandse Hanneke uitgenodigd door het Duits/Zwisterse echtpaar Rudy en Daniella om samen met hun rond te gaan touren door de vallei.

We rijden richting de Argentijnse grens en na een wat rare 'border control' waar we onze paspoorten moeten afgeven bevinden we ons in het liedje van Boudewijn de Groot; 'onder de groene hemel in de blauwe zon'...

Het enige wat mij doet beseffen dat ik niet aan het hallucineren ben is dat de lucht boven ons nog steeds helder blauw is... de bergen kleuren naar alle mogelijkheden van de regenboog en zelfs het zand en het water wijken af van de standaardkleuren... bizar!!

Helaas komen we laat terug in de avond waardoor een astronomische tour mij wordt onthouden.

Met de nachtbus reis ik samen met Hanneke naar het 22 uur ten noorden gelegen San Pedro de Atacama gelegen in de droogste woestijn op aarde. Het dorp met ruim 3000 inwoners is gelegen op 2440 m boven het zeeniveau. Tijdens onze wandeling richting het hostel kijken we onze ogen uit... ik heb nu enigszins een voorstelling bij het bijbelverhaal van meester Mandemakers wanneer deze begon over huisjes gebouwd van riet en klei...dit is precies hoe ons hostel er ook uit ziet...maar dan wel voorzien van een schotel op het dak en WI-FI verbinding.

Vanuit de hangmat van het hostel heb ik zicht op de besneeuwde vulkaantoppen van het Andesgebergte wat zich op tientallen kilometers ten noorden van deze oase bevindt. Echt een bijzonder contrast!!

Het is alweer even geleden dat ik voor de laatste keer een tour heb geboekt. Over het algemeen hou ik daar niet zo van om als een groep mieren bij iedere highlight uit de bus te springen en een paar kiekjes te nemen om vervolgens naar de volgende overbevolkte locatie te verkassen...

Hier in de woestijn heb ik weinig keus en het is zeker interessant om wat meer te weten te komen over deze omgeving. We beginnen bij de Valle de la Muerte wat Deadvalley betekend. Hier zijn in het verleden vele Mapuche indianen geëxecuteerd waardoor het deze naam heeft ontvangen.

Achtervolgt door een flinke regen en onweersbui vertrekken we naar de 'vallei van de maan' waar we de zonsondergang gaan bekijken. Na het doorstaan van een ware zandstorm komen we aan op de top van een duin waar ik wederom voor de zoveelste maal getuige ben van het prachtige dagelijkse natuurverschijnsel wat zich iedere keer op een andere manier toont.

Op de lokale markt heb ik de in Chili illegale drug coca bladeren aangeschaft. Van de blaadjes heb ik een thee gefabriceerd welke een onderdrukkende werking moeten geven tegen hoogteziekte gedurende mijn volgende tour...

De geisers van Tatio liggen op 4300 m boven de zeespiegel. Aangeraden wordt om de avond voor deze trip een lichte maaltijd te nuttigen, geen alcohol tot me te nemen en voldoende te rusten wat voor mij geen grote opgave is.

Om 3.30 am gaat de wekker en hijs ik mezelf in mijn warmste outfit welke mij tegen de temperatuur van -10 moet beschermen. Het busje gevuld met 16 toeristen sluit zich aan in de karavaan richting een van de vele 'hoogtepunten' in de omgeving. De chauffeur moet zich van zijn beste kant laten zien want de dirthroad is veranderd in een diepe modderpoel met een laagje ijs en sneeuw. Na een aantal keren verzakt te zitten en andere manoeuvres waarbij mijn hart een paar keer overslaat komen we rond zonsopgang aan bij de entree van het nationale park.

Ons ontbijt wordt door de gids bereidt op en rondom de geisers; de eitjes worden gekookt en de chocolade melk wordt opgewarmd boven een van de ruim 80 kokende poolen.

Weer een persoonlijk record; zwemmen op 4300 meter boven zeeniveau. Samen met mijn medepassagiers creëren we een toeristensoep en genieten we van het termisch opgewarmde water omringt door vulkanen, besneeuwde bergtoppen en geisers... beautiful.

De Pukara de Quitor ruïnes welke rond 1200 na Chr. door de Atacameno stam werd gebouwd ter bescherming tegen de vijand, liggen drie kilometer buiten het centrum van San Pedro. Samen met mijn hostel genootjes Estelle en Hannah hebben we ons gewaagd aan de wandeling naar het historische monument. Vanaf de top kijken we uit op het dorpje, de 10-tallen omringende vulkanen en de woestijn.

Hier realiseer ik me nogmaals dat ik me zeer gelukkig mag prijzen dat ik dit allemaal kan mee maken en zien ondanks dat het de nodige inspanning en zweetdruppels kost.

Vanuit San Pedro ben ik wederom in de nachtbus gestapt om wat pesos te besparen welke ik anders in een prettige nachtrust zou investeren. Op naar Arica; de meest noordelijke (bad)plaats in Chili welke er bekend om staat dat het hier zelden regent.

Dankzij de klimaat veranderingen en heftige regenval waardoor een aantal bruggen als 'bijna' onbegaanbaar worden beschouwd kom ik met een vertraging van 13 uur aan in mijn laatste bestemming in Chili.

Tijd voor wat lichaamsbeweging...surfing!! Samen met prive instructeur Tito (niet het neefje van Michael Jackson) welke af en toe trekjes toont van Mr. Miyagi tijdens de warming-up vertrek ik naar het Chinchorro strand. Gelukkig laten we de meters hoge golven van het wereldberoemde 'El Gringo' beach (onder de surfers) links liggen. Na een kleine twee uur ploeteren in de Pacific, af en toe een teug met zout water en een afwisseling van teleurstellende en succesvolle pogingen kom ik helemaal afgepeigerd het water uit gestrompeld. Mijn leraar is trots en ik heb een voldaan gevoel!! Dat wordt lekker slapen vannacht!!

Het is tijd om het prachtige Chili voor deze trip achter me te laten. Wat een bijzonder land met vele verschillende gezichten voor een ieder wat wils!! Naast Nieuw-Zeeland sluit ik Chili in mijn hart voor the most beautiful country I've ever been!!

Morgen reis ik in mijn 30ste land op mijn lijst ( nog 163 te gaan;) )...met nieuwe avonturen, lange busritten, bijzondere culturen, een rijke historie en een aantal onderwerpen welke ik van mijn 'things to do list' wil afschrappen...

Lieve groetjes uit een prachtig Chili!!!

P.s.-jes:

Tante Co en Ome Teus; Heel veel plezier in Israel!!! N-joy!!

Cor; Ik kon even geen noodle meer zien... Gelukkig is het tijdperk zelf koken nu tijdelijk ten einde...het is goedkoper om uit eten te gaan dan zelf boodschapjes te doen...:P

Theo; Als het echt moet drink ik wel koffie...Geen idee of dat onder het mom van een echte vrouw gaat vallen dan;)!! Vrouwen staan bekend om het eten van chocolade...;)!! Weer kunnen wennen aan het Nederlandse...?! Bekerfinale in de pocket!! Ben je ook in Apeldoorn wezen kijken?!

Nelly; Ja, echt prachtig hier!! Het is zeker een bezoekje waard!! Ik weet wel iemand op Achterland 4 welke mee wilt ;)!!

Renee; Dit gedeelte is denk ik heel herkenbaar voor jullie geweest of hebben jullie nog andere plekjes aan gedaan met de Pachamama tour?!

Miranda de Been; Leuk dat je me volgt!! Volleybal je nog steeds in Zeeland?! Wellicht tot van de zomer on the beach in Vrouwenpolder...?!

Ke; Nog 2 weekjes en dan mag je ook een weekendje weg;)

Jantine; Ja ik ontmoet heel veel mensen, soms heb ik geen zin om te socializen maar geen idee waar ik me moet terug trekken...

Bram Koppenol; de foto's waarderen deze locaties niet genoeg!! Dit moet met eigen ogen gezien worden!!

Bas; Ja, nu je het zegt...ik zie Australie er ook wel in!! Je bent nog steeds welkom om de Koninginneweek hier mee te genieten;)!!

Marieke: I know!! Ik weet niet waar mijn kampeerskills welke jullie me aangeleerd hebben verstopt zitten... Dat van Jacob Roggeveen wist ik niet!! Wel leuk is dat het schip Antarctic Dream in juni in Vlissingen aanmeert...!!

Jespertie; Dit klinkt meer als een luxe reis dan door het stof kruipen als backpacker...maar zolang uit eten gaan goedkoper is dan zelf koken... everything for saving money;)!! Have fun in Cambodja!!

Ingeborg; Goed om te horen dat ik je een beetje inspireer om te gaan reizen!! Alhoewel ik niet weet of dat voor de komende landen ook gaat gelden...ik hoor hier regelmatig verhalen waarmee jij mij tijdens de pauzes de stuipen op mijn lijf joeg;)!!

Tijmen; You know how it feels like!! Hoe staat het met de ontwikkelingen op het jobfront?! Chocolade en taart is hier heel erg in trek ;):P!!