Iguazu watervallen en Rio de Janeiro

Vanaf de prachtige koloniale stad Salta waar ik een halve dag heb gespendeerd ben ik wederom in een long distance bus gestapt; wel geteld 24 uur later kom ik aan in Puerto de Iguazu wat gelegen is op het drielandenpunt (zonder Belgische herder met Duitse trekjes, hihi he pap;)) tussen Argentinië, Paraguay en Brazilië.

De Cataratas de Iguazu vormen met ongeveer 300 watervallen het grootste complex in Zuid-Amerika. In totaal zijn ze 2,7 kilometer breed en 82 meter hoog.
De bekende half ronde waterval 'Garganto do Diablo' (keel van de duivel) geeft een prachtig uitzicht op dit adembenemende spektakel. Het water laat zich van 70 meter hoogte de diepte instorten met een donderend geraas. Er valt namelijk 6,5 miljoen liter water per seconde naar beneden.

Eerst ben ik een kijkje wezen nemen aan de Argentijnse zijde waar we de gehele dag over platformen, aangelegde wandelpadden en met Disneyland look-a-like treintjes worden rond geleid door het Nationale Park.

Met name het zicht van boven af is indrukwekkend. Door de enorme kracht van het water reikt het nadat het naar beneden is gevallen de platformen waarop alle toeristen zich begeven. Na 10 minuten is er geen draadje meer droog van mijn kleding. Gelukkig schijnt het zonnetje en zijn we binnen een mum van tijd weer opgedroogd.

De Braziliaanse zijde toont niet direct de power van de watervallen maar showt een prachtige panaromaview. Wederom een douche van het water (met 'de Boezem' taste) maar het was iedere druppel waard.

De Paraguaanse zijde van de waterval is niet te vergelijken met de buurlanden. In 1971 werd er begonnen met de bouw van de 'Itaipu-dam' die 11 jaar later in gebruik werd genomen.

De dam heeft een lengte van 7,7 kilometer en is 196 meter hoog waardoor hij de een na grootste dam ter wereld is. Alleen de Drieklovendam in China is groter.

De centrale produceert 90% van de totale geconsumeerde elektriciteit in Paraguay en 19% van Brazilië.

Vanaf Puerto de Iguazu ben ik in het vliegtuig gestapt naar een van de meest spectaculaire steden in de wereld...; Rio de Janeiro. (Welke op het moment van schrijven hevig in strijd is met mijn voormalige nummer 1 New York...)

Bij het aankomen in deze gigantische metropool die ruim zes miljoen mensen bergt voel ik me direct thuis. Een heerlijke atmosfeer en ik voel me als een kind (of als mezelf) in een snoepwinkel. De stad beschikt over alles wat mijn hartje begeert; prachtige stranden genaamd Ipanema en Copacabana, mooie koloniale bouwwerken, een bizar uitzicht over de groene heuvels en een van de zeven wereldwonderen; (hihi 4-3 broer Konijn;)) de Christ Redentor.

Aangekomen in mijn hostel sta ik met mijn bepakking nog op mijn rug/buik/zij en word ik door wat kamergenootjes uitgenodigd om mee te gaan naar een feest in de stad. Een ideale mogelijkheid om kennis te maken met het swingende nachtleven van Rio...op naar Lapa!!

Lapa is 'het' uitgaanscentrum van Rio met een multiculturele mix van jong tot oud wordt er van donderdagavond tot en met zondagavond een feest gebouwd en installeren straatmuziekkanten, eettentjes en de politie zich in deze buiten gewoon gezellige buurt om alles in goede banen te leiden.

Een paar Caipirinha's (Braziliaanse neut) later komen we weer veilig en wel aan in het hostel...het gekke is ik heb me geen moment onveilig gevoeld in de stad die door sommige medereizigers als levensgevaarlijk wordt beschouwd.

Het woord 'favela' beschrijft een stedelijk gebied met een lage levenstandaard waar de meeste bewoners van lage inkomens moeten rondkomen. In Rio de Janeiro woont 1/6 deel van de bevolking in een van de 750 typische Braziliaanse krottenwijken. Hoewel de meeste huizen zijn gebouwd van steen, bestaan er ook 'huizen' die gebouwd zijn door bij elkaar gesprokkeld hout, (gestolen) verkeersborden en golfplaten.

De meeste favela's zijn gebouwd tegen de heuvels van de stad. Tot een aantal jaren terug waren deze afzonderlijke steden een 'no go-area' wanneer je niet woonachtig bent in deze omgeving. De wijken werden regeert door drugsbendes, wapenhandelaren en de maffia waardoor je je leven niet zeker was.

Met het oog op de wereldkampioenschappen voetbal in 2014 en de Olympische Spelen van 2016 is de stad begonnen met het 'opschonen' van de favela's. Voorafgaand aan de overname worden de criminelen gewaarschuwd dat bijvoorbeeld aankomende vrijdag om 17.00 uur een inval staat gepland. Met behulp van tanks en helikopters vallen zo'n 3000 politieagenten en militairen de sloppenwijk in. Vervolgens wordt er een politiebureau gevestigd en neemt de staat de wijk over.

Het nadeel is dat de criminelen verplaatsen naar andere favela's meer buiten het centrum. Maar het begin is er...

Na vier dagen regen komt eindelijk het zonnetje door en kan ik gaan genieten en enigszins proberen bij te bruinen op de prachtige stranden; Copacabana en Ipanema die de stad rijk is. Ik heb met open mond staan kijken naar alle activiteiten die op en rondom het strand plaatsvinden. Zo is de World Tour (golf)surfen aan de gang, beachvolleybaltrainingen van het Braziliaanse duo Larissa en Juliana en voetvolley...wat een controle!!

Naast de prachtige stranden, de natuur, het heerlijke eten, het nachtleven en de oude koloniale binnenstad beschikt Rio over nog een andere troef. Verkozen tot een van de zeven wereldwonderen staat de Christ the Redeemer (Christus de Verlosser) te schitteren op de ruim 700 meter hoge Corcovado berg die boven de stad uit toornt.

In 1931 werd het 38 meter hoge beeld geplaatst op een van de mooiste panoramaviews welke ik tot dusver heb mogen aanschouwen.

Na het inslaan van de nodige souvenirs en het genieten van deze wereldstad heb ik door middel van een 'say-goodbye party' in Lapa afscheid genomen van deze bijzondere stad. Ik had hier nog wel wat maanden door kunnen brengen en dit is zeker geen definitief afscheid.

Vervolgens ben ik weer in het vliegtuig gestapt op weg naar de hoofdstad van Argentinië waar ik op dit moment de tijd aan het doden ben door middel van dit verhaal te tikken want het regent pijpenstelen buiten...de winter is begonnen in de zuidelijke hemisfeer.

Verder heb ik me hier bezig gehouden met nog meer souvenirs in te slaan, mijn tas opnieuw te organiseren, kleine reunietjes met mensen die ik gedurende mijn reis heb leren kennen en ik ben nogmaals terug gekeerd naar Theatro Colon waar we op zondag ochtend een gratis klassiek concert hebben bijgewoond. De inrichting van de zaal trok mij meer aan dan de zangnoten die op mij werden afgevuurd ... ik kon de Operazangeres niet echt waarderen op deze vroeg ochtend.

En vanmiddag is het dan zo ver. Na ruim vijf geweldige maanden vertrek ik weer naar Europa.

Ik heb geprobeerd om een top 5 te maken van alle belevenissen die ik heb mee gemaakt of dingen die ik heb gezien. Hier zijn ze in willekeurige volgorde: Antarctica, Paaseiland, Rio de Janeiro, Machu Picchu en de Salar de Uyuni trip. Alle andere bezichtigingen komen op een goede zesde plaats.

Inmiddels staat mijn agenda voor de komende weken weer helemaal vol gepland met kraamvisite, vrienden en familie bezoeken, een bezoekje aan de tandarts zou ook geen kwaad kunnen, de kapper, praten over werk, leuke weekendjes uit en a.s. zaterdag reis ik af naar Parijs om te beginnen aan de ROPA-run met de Buitenbeentjes uit Andel. Tijdens deze estafette run voor het goede doel kunnen jullie ons volgen op www.debuitenbeentjes.nl

Bedankt voor de interesse in mijn belevenissen en alle leuke reacties die ik heb mogen ontvangen.

Hopelijk brengt Iberia me vanavond weer veilig aan de andere zijde van de plas en wellicht tot snel!!

Ciao lfs Mirjan

Voor de laatste keer de ps-jes:

Renee: Hoe was Moskou?! Zijn jullie boeken inmiddels al af van de reis drie jaar geleden!? Ik ben erg benieuwd naar jullie foto's van Zuid-Amerika!! (De opdracht is er helemaal bij ingeschoten :(...sorry!!) Die van jullie is dubbel en dwars geslaagd in Groningen!!

Nelly: Die Hollandse pot zal er wel weer in gaan denk ik!! Ik kijk helemaal uit naar kaassoufles, pindasaus, witlofrollen met kaassaus (hint hint!!) Van de zomer kom ik een keertje langs op de fiets!! Tot snel!!

Minke: Goed om te horen dat het zo goed gaat met je rug!! Zit die stijgende lijn er nog steeds in?! We moeten van de zomer maar weer een keertje afspreken!! Groetjes thuis!!

Theo: Ik stond al met mijn tassen op de rug om verder te verkassen toen ik je berichtje las...ik heb het dus niet met eigen ogen gezien maar volgens de werkneemster in het hostel is die man op dat paard; Generaal Arenales. Hopelijk heb je daar genoeg info aan!! Carnaval in Rio moet fantastisch geweest zijn!! Zijn jullie ook veel in Lapa geweest?! Tot in Sliedrecht (aan de thee;))!! P.s. 2 geen idee van dat Van Gogh restaurant;)

Bram: U heeft helemaal gelijk!! De handen gaan weer functioneel uit de mouwen;) Hoe gaat het verder?!

Bas: Nee geen Cocablaadjes of pure alcohol aan iemand gegeven...ik mag het ook niet mee nemen als souvenir...anders zouden het slapeloze nachten worden op Moerbeke;)!! Ik kom snel een keertje eten in jou mooie paleisje, buddy!! En sorry van dat filmpje;)!

Siempie: Check je snel!! Waar ben je donderdag/vrijdag!?

Roos en fam.: Tot vrijdag!! Gezellig!!

Cor: Tot snel!!

Buurtjes: Ik denk dat jullie meer zon dan ik hebben gehad de afgelopen dagen dus qua kleurtje is het niet af te zien dat ik zo lang ben weg geweest!! Tot snel!!