Vrijwilligerswerk in de jungle en Puno
Door: Mirjan
Blijf op de hoogte en volg Mirjan
23 April 2012 | Peru, Puno
Hola amigo's,
Mijn zoektocht naar vrijwilligerswerk viel niet geheel mee. De periode die ik in Cusco heb door gebracht bestond voor een groot gedeelte naar het zoeken van iets wat aansloot bij mijn verlangens...
Na verscheidene adressen te hebben bezocht ben ik nog steeds niet tevreden en dus heb ik de speurtocht maar even laten rusten tot na mijn Machu Picchu trip...
Op de terugweg van Machu Picchu zit ik in de trein naast een Peruaanse dame welke Engelse lessen geeft in de jungle. We raken aan de praat en ik vraag haar naar eventuele tips voor volunteering...
Ik krijg een adres van haar mee en zodra ik terug ben in Cusco probeer ik meer te weten te komen over deze organisatie... Het klikt met de manager en de vraag of Spaanse lessen mogelijk zijn tijdens mijn week in de jungle is geen probleem...ze belt wat rond en wat blijkt; de vrouw die ik ontmoet heb in de trein wordt mijn docent...
Volgens de begeleidster een groot toeval dat we elkaar voorheen hebben ontmoet enz...tijdens het wachten op mijn lerares krijg ik de mogelijkheid om de referenties van de organisatie in te kijken. De eerste bladzijde die ik open sla, staat; Nombre: Nienke Groen. Bij het zeggen dat dat mijn achternicht is valt de vrouw bijna van haar stoel...Het schijnt voorbestemd te zijn.
Vrijdag de 13e word ik om 4.30 AM opgepikt in mijn hostel en begin ik aan de enerverende reis. In de lokale bus verkas ik naar het 200 km ten noorden geleden dorpje Salvacion gelegen in het midden van de Manu jungle. Rond 6.00 PM kom ik aan met klossende oksels na een aantal bijna doodervaringen langs de diepe kliffen en ravijnen...de route staat erom bekend dat er regelmatig een bus naar beneden stort...
In Salvacion ontmoet ik de twee andere vrijwilligers (Jessica; Spanje en Jennifer; Canada) waarmee ik de aankomende week 13 kinderen in de leeftijd van 6-15 jaar, die afkomstig zijn uit de diepe jungle en waarvan de ouders geen behoefte of geen geld hebben om naar de bewoonde wereld te verhuizen op te vangen in het huis genaamd; Chaska Wasi.
Vanuit Chaska Wasi krijgen ze de mogelijkheid om onderwijs te ontvangen in het bijliggende dorp.
De kinderen gaan alleen in de vakanties naar huis. Onze taak is om de kinderen klaar te stomen in de morgen voor school, te controleren of ze hun corvee taken uit voeren, helpen met huiswerk, met ze te spelen en normen en waarden bij te brengen.
Ze hebben een strak schema;
6.00AM start van de corvee taken welke bestaan uit het schoonmaken van toiletten, keuken opruimen, vegen van de buitenboel enz.
6.30 AM gezamenlijk ontbijten
7.00 AM vertrek naar school
Rond 1.30 PM komen ze uit school en eten we gezamenlijk de lunch
3.00 PM start van het maken van huiswerk
6.00 PM douchen
7.00 PM diner
9.00 PM bedtijd
In het weekend doen ze meestal gezamenlijke activiteiten zoals zwemmen in de rivier, naar de speeltuin, voetballen of naar het nabij gelegen natuurgebied Machu Wasi.
De kinderen zijn dol op het suikerriet wat hier overal uit de grond schiet. Gewapend met een manchete (groot scherp hak mes) gaan de kleintjes erop uit om wat lekkernijen te verzamelen.
(In Nederland zouden de ouders die hun 6-jarige met zo'n mes rond laten zwaaien direct worden aangegeven bij de kinderbescherming...niet geheel pedagogisch verantwoord)
Door de Peruaanse Fidel die werkzaam is bij Chaska Wasi als 'Manusje van alles' worden we rond geleid door Machu Wasi en hij brengt ons het een en het ander bij over de dieren en planten wereld.
Mijn eerste vraag is hoe ver van hier de anaconda's huishouden...het antwoord is me niet helemaal duidelijk; een half uurtje...jak
Hetgeen wat ik wel gezien heb zijn slingerende apen, felgekleurde vlinders, pratende papegaaien, een capibara als huisdier of een toekomstig Flappie voor het kerstdiner en gigantische mieren.
Na het weekend vertrekt de vrijwilligster Jennifer naar een ander project en ben ik samen met de Spaanse politieagente verantwoordelijk voor het doen en laten van de kids...
In de morgen hebben we de tijd aan ons zelf, ik had gehoopt mijn Spaans op deze tijdstippen te verbeteren maar helaas is mijn docent nooit op komen dagen. Op het kantoor kunnen ze geen contact met haar krijgen wat het allemaal een beetje vaag maakt.
Om 14.00 uur zorgt de ingehuurde kok senora Guanna voor de lunch welke iedere dag bestaat uit soep met vervolgens rijst en aardappels...niet erg gevarieerd maar de kinderen vinden het heerlijk... Ik ben zeer blij dat er een kleine supermarkt in het dorpje is waar ik de nodige extraatjes kan halen...pff
(Helaas heb ik een souvenir over gehouden van de kookkunsten van Guana genaamd Peruvian Belly.)
Op het moment dat we de term 'huiswerk' laten vallen rond een uur of 3, transformeren de 13 lieve kinderen naar 13 kleine draakjes en verandert onze taak van gezellige vrijwilliger naar politieagenten...pff Wat kunnen kinderen vermoeiend zijn...ik heb veel respect voor buurvrouw J.de W die een huishouden met 14 kinderen weet te rooien...
Al met al is het een hele leuke week geweest en heb ik mijn periode in de jungle afgesloten met het verjaardagfeest van Jessica...Wat een verademing om na een week lang hetzelfde dieet te volgen, een heerlijke zelf gebakken cake te nuttigen...
De volgende ochtend vroeg ben ik begonnen aan de 18 uur durende reis terug naar civilisation...
Aangekomen in Cusco heb ik heerlijk genoten van de beste pizza ever en ben ik verder gereisd naar Puno gelegen in het zuiden van Peru aan het Titikaka meer.
Dit fabelachtige meer gelegen op de grens van Peru naar Bolivia, is het hoogst bevaarbare ter wereld op 3800 meter boven zeeniveau. Vanuit Puno vertrekken boottochten naar de floating islands bewoond door de pre- Inca Uros indianen.
De eilanden worden bewoond door ruim 2000 indianen. Op dit momenten hebben de 50 eilanden met name een toeristisch doeleinde.
De eilanden zijn opgebouwd vanuit het totora riet wat in het meer groeit. Dit geeft een hele rare ervaring wanneer je erover heen wandelt...het veert enigszins. De levenstyle welke sommige traditionele indianen nog aanhouden is erg primitief.
Ik vond het interessant om even een kijkje te nemen op de islands maar het is door de jaren heen erg toeristisch geworden.
Vandaag wilde ik de overtocht maken naar buurland Bolivia, na het ontbijt om 6.30 uur krijg ik te horen dat er een staking gaande is en dat ik nog een dagje in Peru moet doorbrengen...
P.s.-jes:
Wikkers: Hoe was het wikfeest?! Die foto maakte me wel een beetje jarloers;)!!
Sliedrecht Sporters: Gefeliciteerd met de dubbel!! Blauw met witte kleuren...
Jantine: Ja super interessant van de Inca's he...als het goed is kom ik daar in Bolivia nog wat meer over te weten...maar daarover de volgende keer meer...de spierpijn is inmiddels verdwenen ;)
Over een maandje zal ik AM weer ondersteunen met verstoppertje!! Leuk om even geskypt te hebben van de week!! Wat een schatje die Matt!!
Roos: Nee die cavia laat ik met de status van mijn buik op dit moment maar even staan...lol En mannen langer dan ik die zijn er wel maar alleen in Europeaanse versie...leuk dat je ernaar vraag whaha
Theo: Ik vond geschiedenis en aardrijkskunde ook niets aan maar nu vind ik het echt super interessant!! Ben je gister ook in Almere geweest?! Wat een prestatie dat ze de dubbel hebben gepakt!!
Cora: Hey buurmeiske op afstand...maar je gaat al snel naar huis begrijp ik!! Je hebt wel een toptijd gehad in Afrika meen ik!! Tot over een maandje in NL...kunnen we lekker bijbeppen onder het genot van een heerlijk stukje appeltaart op je moeders verjaardag;)
Tot over een maandje!!
Lieve groetjes voor de laatste keer uit Peru!!
x Mirjan
Mijn zoektocht naar vrijwilligerswerk viel niet geheel mee. De periode die ik in Cusco heb door gebracht bestond voor een groot gedeelte naar het zoeken van iets wat aansloot bij mijn verlangens...
Na verscheidene adressen te hebben bezocht ben ik nog steeds niet tevreden en dus heb ik de speurtocht maar even laten rusten tot na mijn Machu Picchu trip...
Op de terugweg van Machu Picchu zit ik in de trein naast een Peruaanse dame welke Engelse lessen geeft in de jungle. We raken aan de praat en ik vraag haar naar eventuele tips voor volunteering...
Ik krijg een adres van haar mee en zodra ik terug ben in Cusco probeer ik meer te weten te komen over deze organisatie... Het klikt met de manager en de vraag of Spaanse lessen mogelijk zijn tijdens mijn week in de jungle is geen probleem...ze belt wat rond en wat blijkt; de vrouw die ik ontmoet heb in de trein wordt mijn docent...
Volgens de begeleidster een groot toeval dat we elkaar voorheen hebben ontmoet enz...tijdens het wachten op mijn lerares krijg ik de mogelijkheid om de referenties van de organisatie in te kijken. De eerste bladzijde die ik open sla, staat; Nombre: Nienke Groen. Bij het zeggen dat dat mijn achternicht is valt de vrouw bijna van haar stoel...Het schijnt voorbestemd te zijn.
Vrijdag de 13e word ik om 4.30 AM opgepikt in mijn hostel en begin ik aan de enerverende reis. In de lokale bus verkas ik naar het 200 km ten noorden geleden dorpje Salvacion gelegen in het midden van de Manu jungle. Rond 6.00 PM kom ik aan met klossende oksels na een aantal bijna doodervaringen langs de diepe kliffen en ravijnen...de route staat erom bekend dat er regelmatig een bus naar beneden stort...
In Salvacion ontmoet ik de twee andere vrijwilligers (Jessica; Spanje en Jennifer; Canada) waarmee ik de aankomende week 13 kinderen in de leeftijd van 6-15 jaar, die afkomstig zijn uit de diepe jungle en waarvan de ouders geen behoefte of geen geld hebben om naar de bewoonde wereld te verhuizen op te vangen in het huis genaamd; Chaska Wasi.
Vanuit Chaska Wasi krijgen ze de mogelijkheid om onderwijs te ontvangen in het bijliggende dorp.
De kinderen gaan alleen in de vakanties naar huis. Onze taak is om de kinderen klaar te stomen in de morgen voor school, te controleren of ze hun corvee taken uit voeren, helpen met huiswerk, met ze te spelen en normen en waarden bij te brengen.
Ze hebben een strak schema;
6.00AM start van de corvee taken welke bestaan uit het schoonmaken van toiletten, keuken opruimen, vegen van de buitenboel enz.
6.30 AM gezamenlijk ontbijten
7.00 AM vertrek naar school
Rond 1.30 PM komen ze uit school en eten we gezamenlijk de lunch
3.00 PM start van het maken van huiswerk
6.00 PM douchen
7.00 PM diner
9.00 PM bedtijd
In het weekend doen ze meestal gezamenlijke activiteiten zoals zwemmen in de rivier, naar de speeltuin, voetballen of naar het nabij gelegen natuurgebied Machu Wasi.
De kinderen zijn dol op het suikerriet wat hier overal uit de grond schiet. Gewapend met een manchete (groot scherp hak mes) gaan de kleintjes erop uit om wat lekkernijen te verzamelen.
(In Nederland zouden de ouders die hun 6-jarige met zo'n mes rond laten zwaaien direct worden aangegeven bij de kinderbescherming...niet geheel pedagogisch verantwoord)
Door de Peruaanse Fidel die werkzaam is bij Chaska Wasi als 'Manusje van alles' worden we rond geleid door Machu Wasi en hij brengt ons het een en het ander bij over de dieren en planten wereld.
Mijn eerste vraag is hoe ver van hier de anaconda's huishouden...het antwoord is me niet helemaal duidelijk; een half uurtje...jak
Hetgeen wat ik wel gezien heb zijn slingerende apen, felgekleurde vlinders, pratende papegaaien, een capibara als huisdier of een toekomstig Flappie voor het kerstdiner en gigantische mieren.
Na het weekend vertrekt de vrijwilligster Jennifer naar een ander project en ben ik samen met de Spaanse politieagente verantwoordelijk voor het doen en laten van de kids...
In de morgen hebben we de tijd aan ons zelf, ik had gehoopt mijn Spaans op deze tijdstippen te verbeteren maar helaas is mijn docent nooit op komen dagen. Op het kantoor kunnen ze geen contact met haar krijgen wat het allemaal een beetje vaag maakt.
Om 14.00 uur zorgt de ingehuurde kok senora Guanna voor de lunch welke iedere dag bestaat uit soep met vervolgens rijst en aardappels...niet erg gevarieerd maar de kinderen vinden het heerlijk... Ik ben zeer blij dat er een kleine supermarkt in het dorpje is waar ik de nodige extraatjes kan halen...pff
(Helaas heb ik een souvenir over gehouden van de kookkunsten van Guana genaamd Peruvian Belly.)
Op het moment dat we de term 'huiswerk' laten vallen rond een uur of 3, transformeren de 13 lieve kinderen naar 13 kleine draakjes en verandert onze taak van gezellige vrijwilliger naar politieagenten...pff Wat kunnen kinderen vermoeiend zijn...ik heb veel respect voor buurvrouw J.de W die een huishouden met 14 kinderen weet te rooien...
Al met al is het een hele leuke week geweest en heb ik mijn periode in de jungle afgesloten met het verjaardagfeest van Jessica...Wat een verademing om na een week lang hetzelfde dieet te volgen, een heerlijke zelf gebakken cake te nuttigen...
De volgende ochtend vroeg ben ik begonnen aan de 18 uur durende reis terug naar civilisation...
Aangekomen in Cusco heb ik heerlijk genoten van de beste pizza ever en ben ik verder gereisd naar Puno gelegen in het zuiden van Peru aan het Titikaka meer.
Dit fabelachtige meer gelegen op de grens van Peru naar Bolivia, is het hoogst bevaarbare ter wereld op 3800 meter boven zeeniveau. Vanuit Puno vertrekken boottochten naar de floating islands bewoond door de pre- Inca Uros indianen.
De eilanden worden bewoond door ruim 2000 indianen. Op dit momenten hebben de 50 eilanden met name een toeristisch doeleinde.
De eilanden zijn opgebouwd vanuit het totora riet wat in het meer groeit. Dit geeft een hele rare ervaring wanneer je erover heen wandelt...het veert enigszins. De levenstyle welke sommige traditionele indianen nog aanhouden is erg primitief.
Ik vond het interessant om even een kijkje te nemen op de islands maar het is door de jaren heen erg toeristisch geworden.
Vandaag wilde ik de overtocht maken naar buurland Bolivia, na het ontbijt om 6.30 uur krijg ik te horen dat er een staking gaande is en dat ik nog een dagje in Peru moet doorbrengen...
P.s.-jes:
Wikkers: Hoe was het wikfeest?! Die foto maakte me wel een beetje jarloers;)!!
Sliedrecht Sporters: Gefeliciteerd met de dubbel!! Blauw met witte kleuren...
Jantine: Ja super interessant van de Inca's he...als het goed is kom ik daar in Bolivia nog wat meer over te weten...maar daarover de volgende keer meer...de spierpijn is inmiddels verdwenen ;)
Over een maandje zal ik AM weer ondersteunen met verstoppertje!! Leuk om even geskypt te hebben van de week!! Wat een schatje die Matt!!
Roos: Nee die cavia laat ik met de status van mijn buik op dit moment maar even staan...lol En mannen langer dan ik die zijn er wel maar alleen in Europeaanse versie...leuk dat je ernaar vraag whaha
Theo: Ik vond geschiedenis en aardrijkskunde ook niets aan maar nu vind ik het echt super interessant!! Ben je gister ook in Almere geweest?! Wat een prestatie dat ze de dubbel hebben gepakt!!
Cora: Hey buurmeiske op afstand...maar je gaat al snel naar huis begrijp ik!! Je hebt wel een toptijd gehad in Afrika meen ik!! Tot over een maandje in NL...kunnen we lekker bijbeppen onder het genot van een heerlijk stukje appeltaart op je moeders verjaardag;)
Tot over een maandje!!
Lieve groetjes voor de laatste keer uit Peru!!
x Mirjan
-
23 April 2012 - 20:21
Jessica:
Wat maak je toch een hoop mee. Echt een geweldige reis!
Wij zijn al druk begonnen met de voorbereidingen van de ROPA-run en ben heel benieuwd je verhalen straks te horen. Als je tenminste niet besluit gewoon lekker te blijven reizen..:) -
23 April 2012 - 22:01
Kees Van Noord:
Hoi Mirjan,
Ik volg je stiekem al een hele tijd. Wat een prachtige foto's, mooie verslagen en een schat aan indrukken en ervaringen komen voorbij. En dat al voor mij als stiekeme volger. Zou ik het in het echt eens moeten meemaken! Als ik bijvoorbeeld deze foto's zie dan denk ik . . . BLIJVEN!!!
Natuurlijk wel eerst even die Roparun meedoen hé! Ik hoop je te zien. Vooreerst nog . . . geniet met volle teugen.
Groeten, Kees.
-
24 April 2012 - 06:34
Minke Breukink:
Ha nichtje, wat een mooie avonturen weer! Lijkt me wel wat, zo'n potje voetballen in de modder :) Blijf genieten! Liefs, Minke -
24 April 2012 - 08:50
Annemarieke:
Ha mir, heel mooi verhaal weer!! Leuke foto's ook!! Die jas die je hebt is dat die van oneill?? Zie je niet :p!! Hoe het wikfeest was, beter even over whattsapp ;)!!
Of zal je zo even een mailtje doen!!
Veel plezier nog!! Xx
-
24 April 2012 - 09:04
Rosemarie:
He Mirrie,
wat een schatjes, die kids!! Maar die cariba-nog wat... wat is dat! Springt het? En dan die kippen?! Lekkere scharrelkippies zitter daar niet haha! En dan die vlinders...wauw!! Wat een bijzonder land zeg. Gaaf om je met die kleintjes te zien. Vooral het draakje :-) Dat termietennest lijkt me iets wat je kunt missen - en heb je nog anaconda's gezien of viel het uiteindelijk mee? Nog mee ge(mud)voetbald? Ik moet wel lachen hoor, jouw lengte ten opzichte van die presidente...! Je voelt je zeker enorm daar, af en toe?! Soort attractie :-) Kom dan maar snel weer hierheen, val je weer wat minder op (hoewel, dat is dan ook wel weer wennen na al die aandacht!). Al met al: wat een mooie verhalen weer en prachtige, sprekende foto's. Je hebt weer iets unieks meegemaakt!! Geniet weer van je volgende avonturen, ik kijk uit naar het volgende verhaal + foto's!
liefs en een dikke kus van ons hier -
24 April 2012 - 11:31
Theo:
Hoi Mirjan,
Wat een goed werk verricht je daar tijdens je vakantie! Ik heb in Brazilie wel een "huisdier"-anaconda ontmoet en zelfs om mijn nek gehad voor een fotomoment....lief beestje hoor... Jazeker, ik was erbij in Almere en het was een feestje hoor; op de tribune overheersten de blauw met witte kleuren: en ons kon inderdaad niets gebeuren!! Have fun in Bolivia, Groetjes Theo -
24 April 2012 - 14:11
Cora:
Hee!
Wat leuk dat je vrijwilligerswerk gedaan hebt, super grappig dat je telkens weer ontdekt dat de wereld zo klein is! En dat je alle huismoeders wat meer leert respecteren natuurlijk. ;) Haha, wij hadden afgelopen zaterdag hier een kinderprogramma met zo`n 100 kids en ik had redelijk zo`n zelfde gevoel!
Voor mij is het inderdaad bijna voorbij, vrijdag vertrekken we..! De laatste dagjes zijn ingegaan!
Groetjes! -
25 April 2012 - 06:18
Siem:
Mirrrie! Wat is nu uiteindelijk je ervaring van ontwikkelingswerk, zou je het vaker doen? Toch geweldig die andere cultuur waar je zo instapt!
GEniet nog even van je korte maandje! :-)
Hele dikke kus! -
25 April 2012 - 13:27
Corrien:
Ha Mirjan,
mocht je het straks hier te druk vinden, ga je gewoon ff 'overdiep' je eigen floating island maken om je van de drukke wereld af te zonderen.... -
25 April 2012 - 16:01
Sanne Berculo:
Ha mirjan,
Super om je avonturen te lezen! Wat beleef jij gave avonturen! genieten maar!
Groetjes -
26 April 2012 - 08:38
Jesper De Vos:
Weer genoeg beleeft zus,
Momenteel ben ik al aardig gewend aan het raken aan de Australische prijzen (en aan de goon ;)).
Had je me niet ff kunnen waarschuwen :P.
geniet nog ff.
xxx lil' bro -
29 April 2012 - 15:18
Annemieke:
Haaay mir,
Super leuk die kids, zijn ze net zo vervelend als hier in nl?! Die foto's zijn echt te lief.
Ben jaloers ik heb 9 vervelende kinderen op mn werk, maar de kids op de foto's zien eruit als schatjes!
Het wikfeest was weer enorm gezellig, de afterparty was bij je grote zussie, haha wat hebben we weer gelachen, ze heeft je vast niet alles verteld;)
Nu weer volop aan het feesten in de tent, morgen hopelijk veeeel zon!
Kusss -
29 April 2012 - 15:18
Annemieke:
Haaay mir,
Super leuk die kids, zijn ze net zo vervelend als hier in nl?! Die foto's zijn echt te lief.
Ben jaloers ik heb 9 vervelende kinderen op mn werk, maar de kids op de foto's zien eruit als schatjes!
Het wikfeest was weer enorm gezellig, de afterparty was bij je grote zussie, haha wat hebben we weer gelachen, ze heeft je vast niet alles verteld;)
Nu weer volop aan het feesten in de tent, morgen hopelijk veeeel zon!
Kusss
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
