Puerto Madryn, El Calafate en El Chalten

Hola en Buenos Noches!!

Puerto Madryn bevat 66.000 inwoners en is gelegen aan de Atlantische kust van Argentinië. Dit beschermde havenstadje verkrijgt zijn populariteit met name door het 100 kilometer ten noorden gelegen natuurgebied Peninsula Valdes.

Samen met Nienke heb ik de 18-uur durende busreis vanuit de hoofdstad gemaakt. We worden gestationeerd in luxe zittingen die wat weg hebben van onze televisiestoelen thuis, zodat zelf 'wij' Hollandse meiden onze stelten redelijk goed kunnen opbergen. Gedurende de rit worden we door onze 'steward' uitgenodigd voor een spelletje bingo... Daar zeggen wij geen 'nee' tegen. Tot 10 tellen in het Spaans gaat redelijk maar alle cijfers welke hierboven komen, moet Nienke aan mij vertolken. Gelukkig geen valse bingo veroorzaakt... ik neem aan dat ze aan deze kant van de wereld mijn zangkunsten ook niet waarderen.

Aangekomen in de badplaats hebben we direct een tour geboekt voor de volgende morgen om 'wildlife' te gaan spotten in het reservaat. Op het moment van boeken in het hostel is onze receptioniste al wat terughoudend wat betreft de informatie...de kans dat we walvissen zien is klein en de hoeveelheid is minimaal.

We beginnen in het kleine dorpje Puerto Piramides. Hier stappen we aan boord van een Zodiac en gaan we volgens onze gedachte op zoek naar walvissen.

De gids deelt echter direct mee dat we van de regering, na half december de beesten niet eens meer mogen benaderen ook al zouden we ze zien op zee. Helaas dus weer geen walvissen voor mij. Ze blijven hoe dan ook op mijn 'things to do' list staan.

Gedurende het seizoen welke zich uitstrekt van juni tot midden december zouden deze zoogdieren volop aanwezig moeten zijn om te paren en hun kalf op te laten groeien.
Vanwege de warme zeetemperaturen welke gedurende de zomer hier heersen trekken deze reusachtige voormalige landdieren richting de Antarctische wateren. Wellicht dat ik in het zuiden nog een kans zie.

De kapitein van de 'whale watching' tour wil ons niet geheel teleurstellen en we gaan op zoek naar dolfijnen... deze zijn het gehele jaar door aanwezig in Golfo Nuevo. Hij vraagt ons uit te kijken naar meeuwen e.d. Op de locatie waar deze vogels zich bevinden zit vis en wellicht andere roofdieren. Al snel zien we een hele zwerm 'sea-eagles' en ander gevogelte het water in duiken. Volle vaart vooruit!!! Al snel worden we getrakteerd op jagende zeeleeuwen en razendsnelle dolfijnen. Wat een gaaf gezicht... 10-tallen zijn het er. Als kers op de slagroomtaart zwemmen ze nog een stuk mee en maakten ze de gekste sprongen. Ondanks dat we geen walvissen hebben gezien komen we met een goed gevoel weer aan wal.

Eenmaal voet aan land gezet vervolgen we de tour richting het noorden waar we onder andere een pinguïn kolonie en zonnende zeeolifanten hebben gezien. Jammer genoeg was het op de laatste plaats laag water. Dit punt staat erom bekend; wanneer het water hoog genoeg is en de zeehonden lekker liggen te bakken; de 'killerwhale' toeslaat. De orka's zwemmen zich met een vaart het strand op om vervolgens allerlei lekkernijen terug de zee in te slepen. Onze gids heeft in haar loopbaan van zes jaar dit fenomeen vijf maal mee mogen maken.

Op de terugweg naar ons stadje zien we in het steppeachtige landschap kuddes met guanacos. Deze elegante lama 'look-a-likes' worden veelvuldig in dit deel van het land gezien en met name gebruikt voor zijn vacht.

Vanuit Puerto Madryn stappen we in de nachtbus om de lange reis van 1290 km naar het in het zuiden gelegen El Calafate te maken. Drie films, een eentonig uitzicht over de mooie steppe en 20 uur later zien we aan de horizon 'Franse Alpen'-achtige sculpturen de grond uit reizen. Het begin van de Andes... Met uitzicht op de witte bergtoppen komen we aan in het dorp wat 20.000 officiële inwoners bevat. Op moment van arriveren is dit aantal minimaal verdrievoudigd. Het is hoogseizoen in dit gedeelte van Patagonië. Dit is aan alles te merken, de hostels zitten bomvol, de tours zijn vol geboekt en het is druk in het centrum.

Hiernaast is het een ideale vertrekplaats voor een bezoek aan een van de weinige groeiende gletsjers op aarde (twee meter per dag) de Perito Moreno gelegen in Parque National Los Glaciares. Vanaf de plateaus welke voor alle toeristen toegankelijk zijn hebben we in eerste instantie een prachtig uitzicht op de gigantische ijsvlakte welke zich spreid over een oppervlakte van 145 km2. Aan de voorzijde grenst zij met een turquoise blauw meer.

Omdat ze deze gletsjer ook wel beschrijven als een 'gentleman welke uit zijn jasje is geknapt', zijn wij regelmatig getuige van gigantische losbrekende ijsblokken welke zich met een donderend geraas in het ijskoude water storten. Letterlijk en figuurlijk een kippenvel moment;)! Vervolgens hebben we dit alles vanaf een boot nogmaals mogen aanschouwen. We raakten niet uitgekeken.

Aangekomen in het hostel nog even chillen en is het tijd om ons op te pimpen voor het Kerstmaal. De zondagse kleding komt uit de tas en we lijken voor een avondje geen 'rugzakkers'. Samen met nog een aantal backpackers, de werknemers van het hostel en de bazin met haar familie schuiven we rond 21.30 uur aan voor het zelfgemaakte 'all-you-can-eat' diner voor slecht $100 pesos. Hier hebben we het volledige rendement uit gehaald...het chocolade toetje na viel wederom goed in de smaak. Best wel weer weird om met wild vreemden Kerst te vieren. Ditmaal in iets minder tropische temperaturen dan in Australie maar wederom geslaagd.

Christmas Eve viert iedereen hier met familie. Om 0.00 uur 's nachts wordt er een toost (Feliz Navidad) uitgebracht, kadootjes uitgedeeld en gaat het vuurwerk de lucht in. Op Eerste Kerstdag zijn de meeste winkels dicht. Tweede Kerstdag behoort hier niet tot de traditie net als in Nederland; het normale backpackersleven begint weer;).

Dit geeft ons ideaal de mogelijkheid om optimaal te genieten van deze bijzondere omgeving. Op Eerste Kerstdag nemen we de bus naar het 220 km ten noordelijke gelegen El Chalten. Dit kleine dorpje met 1800 inwoners in de zomer en 600 in de winter, wat het paradijs voor iedere bergliefhebber is ligt gelegen aan de voet Mt. Fitz Roy. De 3441 meter hoge 'eyecatcher' van het gebied is deze tijd van het jaar razend populair voor bergbeklimmers en wandelaars welke zich kunnen uitleven op de ellenlange wandelpaden.

We hebben goede referenties gehoord over de Fitz Roy hike. Dit is een wandeling van 12,5 kilometer 'one way' waarbij je in totaal 750 meter de hoogte in ga en welke je tot een stunning viewpoint voor de reusachtige gelijknamige berg brengt.

Een VVV-er van het park heeft ons de voorgaande dag al enige do's and don'ts mee gegeven; zo is al het water wat we tegenkomen drinkbaar. Hiernaast is het wel noodzakelijk wanneer je een behoefte moet doen je minimaal 100 m verwijdert moet zijn van het stromende water.
Zonnebrand, zonnebril en een hoofddeksel is verplicht.

Rond 9.30 uur gaan we gewapend met alle benodigdheden,via de lokale supermarkt en bakker op weg naar het begin van the track Laguna del los tres. Na ruim 2,5 uur wandelen hebben we het eerste verse water getapt, heerlijk!! Het koude gesmolten gletsjerwater geeft een prima verfrissing op deze warme dag. Voor ons gevoel zijn we nog maar weinig meters de hoogte in gegaan... dit wordt een aantal minuten later beaamt. Er staat ons een uur klimmen tegen een flinke heuvel op te wachten. Deze helse kuitenkiller voelen we op dit moment van schrijven('s avonds op bed) nog steeds goed in de benen. Wat een heftige klim.

Bovenop worden we dubbel en dwars beloont met een adembenemend uitzicht op de weide omgeving. Na een uurtje lunchen, relaxen, de nodige fotootjes schieten, op de berg nog mijn high light van de trip omdat ik zelf een fysieke inspanning heb moeten leveren voor dit uitzicht en nog een aantal keren te herhalen hoe mooi het hier wel niet is keren we terug naar beneden. Bij iedere tegenligger welke we passeren op de weg omlaag heb ik medelijden omdat ik heb ervaren wat er door de hoofden heen gaat...maar nogmaals het is het dubbel en dwars waard.

Beneden aangekomen hebben Nienke en ik besloten om niet dezelfde weg terug te lopen. We zijn beide sportief aangelegd en willen met een route onder andere langs twee meren en Mt Cerro Torre (3102 m hoog) terug keren naar het dorp.

We zijn onszelf een aantal keren tegen gekomen op de weg terug en hierdoor wordt de overall view van de dag wel beinvloedt... Wat een t*kk* **nd... Zo zijn we er achter gekomen dat wij ons wel minimaal drie keer aan een verschillende steen stoten en dat de horzels dol zijn op Nienke haar bloed... Ze is nu net de landkaart van de Waddeneilanden (Dit kan overigens ook door de verdwaalde bedbug van vannacht komen).

Na iedere heuvel denken we het minuscule dorp te kunnen lokaliseren en telkens weer worden we teleurgesteld. Fata-morgana's, fantasiën over koude Coca Colaatjes, visioenen en andere luchtspiegelingen maken het verlangen naar de bewoonde wereld steeds groter. Na in totaal 32 kilometer, retro patellaire chondropathie klachten in ontwikkeling (voor de lezende collega's) en loodzware benen slaan we een kreet van blijdschap wanneer we het gehucht naderen. De fotograferende bejaarden op deze locatie snapten er niets van dat wij met volle snelheid richting het dal keerden en niet net als zij een paar shots schoten van het uitzicht.

In de lokale pizzeria denken we dag nog eens over... na een liter Hollandse Heineken, een goeie pizza en een chocolade vulkaan prijzen we ons toch wel tot gelukkige travellers na deze enerverende dag.

De laatste dag in dit prachtige gebied gaan we een mini-hike maken over de Viedma glacier. Dit is de grootste gletsjer in het Argentijnse gedeelte van het Nationale Park.

Twee jaar geleden heb ik in Nieuw-Zeeland de Franz Josef Glacier beklommen wat een van mijn hoogtepunten van de hele reis is geweest. De wat bruin-ogende gletsjer in deze omgeving kan bij lange na niet tippen aan mijn eerste ervaring.

Het tempo van de groep ligt heel laag, hetgeen wat we te zien krijgen is niet direct spectaculair en het vereist eigenlijk helemaal geen benodigde skills of inspanning om deze ijsheuvel op te gaan.

Wellicht ben ik teveel verwend of is dit het gevaar van twee keer een soortgelijke activiteit te doen. Gelukkig genoten (met alle respect) de 50+-ers van de groep met volle teugen.

Al met al toch weer een leuke week door gemaakt met veel activiteiten. De komende tijd staat in het teken van 'Back to basic' maar daar over de volgende keer meer.

Hopelijk heeft iedereen hele fijne Kerstdagen gehad met de personen waarmee hij/zij dit wilde door brengen!!

Ik wil iedereen weer bedanken voor het lezen van mijn verhaal!! Hopelijk krijgen jullie een beetje een indruk hoe zwaar het leven hier is;)!! Thx voor alle leuke reacties!!

Allemaal een heel fijn, gezond, liefdevol, reislustig en geweldig 2012 toe gewenst!!

P.s.-jes:

Jantine: dikke kus terug aan de boys!! Volgend jaar zit ik weer bij jullie met NYE!!

Theo: Heb je nog meer tips voor Argentinië?! Wanneer zit je in Brazilië?! Misschien kom ik je dan nog wel tegen bij de Iguazu watervallen...?!

Razende reporter Kimpie: Gaaf om te lezen dat jij door mijn verhaal heen vliegt!! Hoe waren de Kerstdagen met de Ekspalvo-chicks?!

Kristel: Iguazu staat aan het einde van mijn trip op het programma als ik weer terug keer in Argentinië!! Matee heb ik nog niet op maar gaat zeker komen. Al wel volop gezien!! Hoe deden de kidz het op de surfplank?!

A-M: Ik wist niet dat pa boos zou worden om biestek... Ik heb nog geen uitgedroogde kip gevonden hier!! Anders ga ik het zeker proberen...ik ben dol op dat soort deja vu momenten (achteraf...) Ze hebben hier trouwens overal Pepsi dus ik zit aan de 7-up (1 blikje;))

Jessica: Dank je wel!! Heb jij nog tips voor dit continent!! Wanneer is de big day trouwens?! Tot het Pinksterweekend!!

Renee: de markt was groot!! Ik kon Zeger en de visboer niet vinden;)!! Wi-fi is op de meeste plaatsen gratis maar in El Chalten mega traag!! Ik ben inmiddels iets meer voorbereid door alle referenties van mede reizigers!! Hebben jullie nog een last-minute gepakt?!

Andrea: Ik heb je gepord;) Welcome on Facebook;)!! Je bent mijn tante daar...LOL

Sas: Ja idd een korte samenvatting!! Ik probeer er op te blijven letten;)

De Verheultjes: Leuk dat jullie me volgen en Marjan nog gefeliciteerd met je verjaardag...de 14e was dat toch;)!! Gelukkig heel aangekomen;)

Ingeborg: I'm still alive!! Nog geen zoutzuur gezien...wel alle films die we in de bus te zien kregen gingen over vrouwenhandel en kidnappingen;)!! Dus ik denk regelmatig aan je;)!

Mr. Bram Koppenol: Leuk dat je/u me volgt!! BA is zeker een aanrader...de rest van Argentinië ook!! Ik schrijf trouwens geen puntjes op de e van Argentinie omdat er dan rare tekens komen te staan in het verslag!! Hoe gaat het verder?! Succes met oefenen!!

Bas: Ja tickets blijven expensive maar hoe eerder je boekt hoe goedkoper denk ik...Maar denk er nog maar even goed over na!! Ik heb in ieder geval heel veel gave plannen rond het einde en om dat met iemand te delen is helemaal leuk!! Nu lekker aan het genieten van de Kerstvakantie?!

Trudy: Ja het voelt een beetje aso dat ik nu aan deze kant van de wereld zit... Ik zal eens kijken of ik nog plekjes kan aanraden...tot dusver heel dit land!!

Marieke: Ja ben nog steeds met Nienke op pad!! waarschijnlijk tot 3 januari en dan scheiden onze wegen en plannen!! Hoe was het met Ria en Albert en de Kerst met ma en Piet?!

Angelique en Frankie: waarschijnlijk maak ik aan het eind er weer een boek van!! Hoe gaat het met jullie... ik zag wat statussen op Facebook...


Ciao Lfs en alvast 3 nieuwjaarskussen...kom ik weer mooi vanaf:P:P:P Mirjan